Caput
1 VII | VII] "Rogo, inquam, mater, numquid scis ubi
2 VIII | acciderunt. — Quid novi?" inquam ego. At ille deficiens: "
3 IX | Ascylti manus et: "Quid dicis, inquam, muliebris patientiae scortum,
4 IX | puer es. — Subduxisti te, inquam, a praeceptoris colloquio. ~
5 X | revocatus iniuriae: "Ascylte, inquam, intellego nobis convenire
6 X | aliquem fratrem. — Tardum est, inquam, differre quod placet." ~
7 XX | XX] "Rogo, inquam, domina, si quid tristius
8 XXIV | perductus tristitiam: "Quaeso, inquam, domina, certe embasicoetan
9 XXIV | succederet: "Per fidem, inquam, vestram, Ascyltos in hoc
10 XLIX | aurem Agamemnonis: "Plane, inquam, hic debet servus esse nequissimus:
11 LXVI | ipsum aprum sapiebat. Et si, inquam, ursus homuncionem comest,
12 LXIX | respiciens Agamemnon: "Mirabor, inquam, nisi omnia ista de <fimo>
13 LXXII | Ascylton: "Quid cogitas? inquam, ego enim si videro balneum,
14 LXXIX | intuens vultu: "Quoniam, inquam, fidem scelere violasti
15 LXXXV | votum feci et: "Domina, inquam, Venus, si ego hunc puerum
16 LXXXVI | mutavi optionem et: "Si hunc, inquam, tractavero improba manu,
17 LXXXVI | aurem male dormientis: "Dii, inquam, immortales, si ego huic
18 XC | licuit consistere: "Rogo, inquam, quid tibi vis cum isto
19 XC | cibo abstinebo. — Immo, inquam ego, si eiuras hodiernam
20 XCI | quassaverat. "O facinus, inquam, indignum, quod amo te quamvis
21 XCIII | optimum videtur." ~— Hoc est, inquam, quod promiseras, ne quem
22 XCIV | intepescente saevitia: "Eumolpe, inquam, iam malo vel carminibus
23 XCVII | fictae preces: "Scio te, inquam, Ascylte, ad occidendum
24 XCVIII | vellet occidere, et: "Merito, inquam, excandesceres si posses
25 C | laciniam duxi, et: "Per fidem, inquam, pater, cuius haec navis
26 CI | iuguloque detecto: "Aliquando, inquam, totum me, Fortuna, vicisti!".
27 CI | Eumolpi genua et: "Miserere, inquam, morientium et pro consortio
28 CII | CII] — Quin potius, inquam ego, ad temeritatem confugimus,
29 CII | vos efferam. — Ita vero, inquam ego, tanquam solidos alligaturus,
30 CXIV | clamore flevi et: "Hoc, inquam, a diis meruimus, ut nos
31 CXV | pectus et: "Vbi nunc est, inquam, iracundia tua, ubi impotentia
32 CXXVI | blandissima plenus: "Rogo, inquam, numquid illa, quae me amat,
33 CXXVII | libuerit, agnoscere. — Immo, inquam, ego per formam tuam te
34 CXXVIIII| velut laxato: ~"Quaeso, inquam, regina, noli suggillare
35 CXXIX | Gitonem roga. Recipies, inquam, nervos tuos, si triduo
36 CXXXI | totus venisti? — Rogas, inquam ego, potius quam temptas?"
37 CXXXII | contumacem vexavi: "Quid dicis, inquam, omnium hominum deorumque
38 CXXXII | fronte: "Quid autem ego, inquam, mali feci, si dolorem meum
39 CXXXIII | Gitona voco et: "Narra mihi, inquam, frater, sed tua fide: ea
40 CXXXVII | sacerdotio pellat. ~— Rogo, inquam, noli clamare: ego tibi
41 CXXXVII | taedio fatigatus: "Rogo, inquam, expiare manus pretio licet? <. . .>
42 CXL | sapientia loqui. — Omnia, inquam, ista vera sunt; nec ulli
|