Caput

 1 VII     |       inquit, consurrexitque et coepit me praecedere. Divinam ego
 2 VIII    |    perduxit, prolatoque peculis coepit rogare stuprum. Iam pro
 3 XI      |      lorum de pera soluit et me coepit non perfunctorie verberare,
 4 XII     | diligentius considerare pallium coepit. Invicem Ascyltos iniecit
 5 XIX     |      non dubia miserorum oculos coepit obducere. <. . .> ~
 6 XXX     |    procubuit ad pedes ac rogare coepit, ut se poenae eriperemus:
 7 XXXIV   |       reliqua purgamenta scopis coepit everrere. Subinde intraverunt
 8 XLVI    |      calcem impingit et Latinas coepit non male appetere, etiam
 9 LIV     |       postquam servus verberari coepit, qui brachium domini contusum
10 LV      |      puer." ~Ab hoc epigrammate coepit poetarum esse mentio <. . .>
11 LXII    |      inter monimenta: homo meus coepit ad stelas facere; sedeo
12 LXII    |       lupus factus est, ululare coepit et in silvas fugit. Ego
13 LXII    |         sum. Melissa mea mirari coepit, quod tam sero ambularem,
14 LXVIII  |   caldam ministrabat, luscinias coepit imitari clamante Trimalchione
15 LXX     |      continuo Ephesum tragoedum coepit imitari et subinde dominum
16 LXXII   |         dixit Trimalchio, flere coepit ubertim. Flebat et Fortunata,
17 LXXIII  |     quae Giton in aditu siccare coepit, balneum intravimus, angustum
18 LXXIII  |         ad cameram os ebrium et coepit Menecratis cantica lacerare,
19 LXXIV   |  Trimalchio et osculari diutius coepit. Itaque Fortunata, ut ex
20 LXXIV   |       male dicere Trimalchionem coepit et purgamentum dedecusque
21 LXXIV   |       Fortunata gemere ac flere coepit. Contra Trimalchio: "Quid
22 LXXV    |      hoc fulmen Habinnas rogare coepit ut iam desineret irasci,
23 LXXV    |         Gaium appellando rogare coepit ut se frangeret. Non tenuit
24 LXXXIV  |      inimicus rectum iter vitae coepit insistere, primum propter
25 LXXXV   | voluptatis pretio puer stertere coepit. Itaque aggressus simulantem
26 LXXXVI  |        admovit et, puto, vereri coepit ne ego obdormissem. Indulsi
27 LXXXVI  |         Mane sedere in cubiculo coepit atque expectare consuetudinem
28 LXXXVII |      minus hora pungere me manu coepit et dicere: "Quare non facimus?"
29 CV      |        sciscitarique summissius coepit quod ergastulum intercepisset
30 CX      |    multa in muliebrem levitatem coepit iactare: quam facile adamarent,
31 CXI     |        totis noctibus diebusque coepit. Sic adflictantem se ac
32 CXI     |   expugnare dominae pertinaciam coepit et: 'Quid proderit, inquit,
33 CXXXI   |     admotisque manibus temptare coepit inguinum vires. Dicto citius
34 CXXXIV  |   longae moram tremulis vocibus coepit accusare, donec intervenit
35 CXXXVI  |        pluribus lignis excusare coepit moram, quod amica se non
36 CXXXVII |       et ipsa flere vehementius coepit meique misereri, tanquam
37 CXXXVIII|    circumdedit semine, paulatim coepit inserere ano meo. Hoc crudelissima
38 CXXXVIII|        omniaque infra umbilicum coepit lenta manu caedere. <. . .> ~
39 CXXXIX  |       sermone lassasset, ultimo coepit dicere, te noxam meruisse
40 CXLI    |    fallor, aut fortuna communis coepit redire ad paenitentiam suam." <. . .> <