Caput

 1 IV     |          turpius est, quod quisque <puer> perperam didicit, in senectute
 2 IX     |           frater parasset, consedit puer super lectum et manantes
 3 IX     |              qua nunc in deversorio puer es. — Subduxisti te, inquam,
 4 XXIV   |          eum Quartilla, cuius esset puer diligentissima sciscitatione
 5 XXVI   |         Sine dubio non repugnaverat puer, ac ne puella quidem tristis
 6 XXVIII |           deliciae eius vehebantur, puer vetulus, lippus, domino
 7 XXXI   |      potionem poposci. Paratissimus puer non minus me acido cantico
 8 XXXIII |           finiri lusum." Sequebatur puer cum tabula terebinthina
 9 XXXIV  |        forte paropsis excidisset et puer iacentem sustulisset, animadvertit
10 XXXV   |             Circumferebat Aegyptius puer clibano argenteo panem. <. . .>
11 XLI    |        cenasse. ~Dum haec loquimur, puer speciosus, vitibus hederisque
12 XLI    |       Dionyse, inquit, liber esto." Puer detraxit pilleum apro capitique
13 XLVIII |          extorsit? Solebam haec ego puer apud Homerum legere. Nam
14 LII    |           vendo." ~Haec dum refert, puer calicem proiecit. Ad quem
15 LII    |              quia nugax es." Statim puer demisso labro orare. At
16 LIV    |            maxime haec dicente Gaio puer <in lectum> Trimalchionis
17 LIV    |          infelicem proclamavit. Nam puer quidem, qui ceciderat, circumibat
18 LV     |         quare da nobis vina Falerna puer." ~Ab hoc epigrammate coepit
19 LVII   |           servus essem an liber. Et puer capillatus in hanc coloniam
20 LXIV   |            quem Croesum appellabat. Puer autem lippus, sordidissimis
21 LXIV   |           me plus amat." Indignatus puer, quod Scylacem tam effuse
22 LXVIII |             habes, affer". ~Interim puer Alexandrinus, qui caldam
23 LXX    |             labentia, quae collecta puer lance circumtulit. Has lautitias
24 LXXIV  |         nostra turbata est; nam cum puer non inspeciosus inter novos
25 LXXIV  | trepidantemque sinu suo texit. Immo puer quoque officiosus urceolum
26 LXXX   |            dementiam infelicissimus puer tangebat utriusque genua
27 LXXX   |           finem discordiae imponam. Puer ipse, quem vult, sequatur,
28 LXXXV  |            Audito voluptatis pretio puer stertere coepit. Itaque
29 XCI    |           vocem neuter invenit; nam puer etiam singultibus crebris
30 XCII   |             Instat Eumolpus, et cum puer illi potionem dedisset: "
31 XCIII  |        obiurgavit Giton, mitissimus puer, et negavit recte facere,
32 XCVII  |         quassans haec proclamavit: "Puer in balneo paulo ante aberravit,
33 XCVIII |        ostendere. Nunc inter turbam puer fugit, nec quo abierit suspicari
34 C      |               C] "Molestum est quod puer hospiti placet. Quid autem?
35 CXXIV  |              non femina cesset,~non puer aut aevo iam desolata senectus;~
36 CXXIX  |             eram". <. . .> ~Veritus puer ne in secreto deprehensus
37 CXXXIII|           pudicaque nocte?" Tetigit puer oculos suos, conceptissimisque
38 CXL    |        frugi erat ut illi etiam ego puer viderer, non dislulit puellam
39 CXL    |            a blanditiis doctissimus puer, sed me numen inimicum ibi