Caput
1 XXVI | triclinio et bucinatorem habet subornatum, ut subinde sciat
2 XXXVII | Ipse Trimalchio fundos habet, quantum milvi volant, nummorum
3 XXXVII | quam quisquam in fortunis habet. Familia vero — babae babae! —
4 XXXVIII | Nam mulam quidem nullam habet, quae non ex onagro nata
5 XXXVIII | conchyliatum aut coccineum tomentum habet. Tanta est animi beatitudo!
6 XXXVIII | effundebatur, quam aliquis in cella habet. Phantasia, non homo. Inclinatis
7 XXXIX | illo signo, multa pecora habet, multum lanae, caput praeterea
8 XXXIX | corrotundata, et omnia bona in se habet tanquam favus." ~
9 XLII | enim fullo est: aqua dentes habet, et cor nostrum cotidie
10 XLIII | Vivorum meminerimus. Ille habet, quod sibi debebatur: honeste
11 XLIII | vixit, honeste obiit. Quid habet quod queratur? Ab asse crevit
12 XLIV | accipit quam alter patrimonium habet. Iam scio unde acceperit
13 XLV | Titus noster magnum animum habet, et est caldicerebrius.
14 XLV | amphitheater videat. Et habet unde. Relictum est illi
15 XLV | nominabitur. Iam Manios aliquot habet et mulierem essedariam et
16 XLVI | aliquid de iure gustare. Habet haec res panem. Nam litteris
17 LVI | aliquis ovillam est et tunicam habet. Apes enim ego divinas bestias
18 LVII | vermes nascuntur. Ridet! Quid habet quod rideat? Numquid pater
19 LXV | vicensimariis magnam mantissam habet; quinquaginta enim millibus
20 LXVII | inquit, mei beneficio nemo habet meliora. — Quid? inquit
21 LXVIII | erudibam. Itaque parem non habet, sive muliones volet sive
22 LXVIII | mancipium. Duo tamen vitia habet, quae si non haberet, esset
23 LXX | vocatur. Et quia bonam mentem habet, attuli illi Roma munus
24 LXXVI | navis magnam fortitudinem habet. Oneravi rursus vinum, lardum,
25 LXXVI | habere quam tota patria mea habet, manum de tabula: sustuli
26 LXXVII | erat; nunc templum est. Habet quattuor cenationes, cubicula
27 LXXVII | nusquam mavoluit hospitari, et habet ad mare paternum hospitium.
28 LXXXII | consilio credere, quia suam habet fortuna rationem. <. . .> ~
29 LXXXIV | morum differentiam odium habet: quis enim potest probare
30 LXXXIX | pavidae gaudium lacrimas habet.~Quas metus abegit. Namque
31 CII | studiosus utique atramentum habet. Hoc ergo remedio mutemus
32 CVIII | sed contemptus amor vires habet. Ei mihi, fata~hos inter
33 CXVI | celebrantur, non eloquentia locum habet, non frugalitas sanctique
34 CXVI | quia quisquis suos heredes habet, non ad cenas, non ad spectacula
35 CXX | feralis Enyo.~Crassum Parthus habet, Libyco iacet aequore Magnus,~
36 CXXVIIII| ora~et mentem timor altus habet, ne forte gravatum~excutiat
37 CXXXIV | lorum in aqua, non inguina habet. Ad summam, qualem putas
38 CXXXVII | tuo ignoscant." ~Quisquis habet nummos, secura naviget aura~
|