Caput
1 XVII | scelus. Ipsa quidem illa nocte vexata tam periculoso inhorrui
2 XLVII | Fortunata, quae soles me nocte desomnem facere? Nec tamen
3 LXXIX | inventor, subduxit mihi nocte puerum et in lectum transtulit
4 LXXXVI | LXXXVI] Proxima nocte cum idem liceret, mutavi
5 LXXXIX | tranquillo minor,~qualis silenti nocte remorum sonus~longe refertur,
6 LXXXIX | inter sepultos Priamidas nocte et mero~Danai relaxant claustra
7 XCV | mercedem cellae daretis, fugere nocte in publicum voluistis. Sed
8 XCV | scilicet et cella utor et nocte. ~Interim coctores insulariique
9 CII | gubernator, qui pervigil nocte siderum quoque motus custodit.
10 CII | cibum. Conclamabo deinde nocte servos poenam graviorem
11 CIV | mentis opera damnare?" Is qui nocte miserorum furtum deprehenderat,
12 CIV | Ergo illi qui sunt, qui nocte ad lunam radebantur pessimo
13 CV | in nave praecidit, et hoc nocte intempesta? Attrahite ocius
14 CV | meam, a qua illos proxima nocte extraxi mero unguentisque
15 CVII | iuvenibus miseris, quam quod nocte deposuerunt capillos: hoc
16 CIX | vultu, neque quaeres ubi nocte dormiat, aut si quaesieris,
17 CXI | deflebat. ~"Proxima ergo nocte, cum miles, qui cruces asservabat,
18 CXII | ergo una non tantum illa nocte, qua nuptias fecerunt, sed
19 CXII | coemebat et, prima statim nocte, in monumentum ferebat.
20 CXII | laxatam custodiam, detraxere nocte pendentem supremoque mandaverunt
21 CXXVIIII| voluptate fraudatus essem. ~Nocte soporifera veluti cum somnia
22 CXXXIII | frater, sed tua fide: ea nocte, qua te mihi Ascyltos subduxit,
23 CXXXIII | contentus fuit vidua pudicaque nocte?" Tetigit puer oculos suos,
24 CXXXIV | tuos, aut quod purgamentum nocte calcasti trivio aut cadaver?
25 CXXXIV | adulescentulus tuus mecum nocte dormiat, nisi illud tam
|