Caput

 1 VII    |                           VII] "Rogo, inquam, mater, numquid
 2 XX     |                            XX] "Rogo, inquam, domina, si quid
 3 XXXIX  |          pisces natare oportet. Rogo, me putatis illa cena esse
 4 XLVIII |   prosequeremur laudationibus: "Rogo, inquit, Agamemnon mihi
 5 LV     |              donec Trimalchio: "Rogo, inquit, magister, quid
 6 LVIII  |         cirrata? O? Saturnalia? rogo, mensis December est? Quando
 7 LXIII  |        stramenticium vavatonem. Rogo vos, oportet credatis, sunt
 8 LXVII  |    LXVII] "Sed narra mihi, Gai, rogo, Fortunata quare non recumbit? —
 9 LXXI   |  quemadmodum te iussi? Valde te rogo, ut secundum pedes statuae
10 LXXI   |      populus cacatum currat. Te rogo, ut naves etiam <in fronte>
11 LXXV   |        lacrimas Trimalchio et: "Rogo, inquit, Habinna, sic peculium
12 LXXV   |        vivorum meminerimus. Vos rogo, amici, ut vobis suaviter
13 LXXVII |                        LXXVII] "Rogo, Habinna — puto, interfuisti —: '
14 LXXXVI |  cervicem meam iunxit amplexu: "Rogo, inquit, domine, ubi est
15 XC     |   coniectum licuit consistere: "Rogo, inquam, quid tibi vis cum
16 XCV    |        volutationem iacentium: "Rogo, inquit, ebrii estis, an
17 XCIX   |           Profusis ego lacrimis rogo quaesoque, ut mecum quoque
18 CXXVI  |   oratione blandissima plenus: "Rogo, inquam, numquid illa, quae
19 CXXVII |          ego per formam tuam te rogo, ne fastidias hominem peregrinum
20 CXXXII |     mihi lassitudinem imponere? Rogo te, mihi apodixin defunctoriam
21 CXXXIV |         putetis perplexe agere, rogo ut adulescentulus tuus mecum
22 CXXXVII| inimicus, sacerdotio pellat. ~— Rogo, inquam, noli clamare: ego
23 CXXXVII|       Itaque taedio fatigatus: "Rogo, inquam, expiare manus pretio