Caput

 1 II     |      magis sapere possunt quam bene olere qui in culina habitant.
 2 XIV    |    bonis dignam. Hinc Ascyltos bene risum discussit, qui silentio
 3 XXV    |         ita, inquit Quartilla, bene admonuisti. Cur non, quia
 4 XXX    |     defixae, quarum altera, si bene memini, hoc habebat inscriptum:
 5 XXXIV  |        vivamus, dum licet esse bene. ~
 6 XXXVIII|     libertini loco iacet? Quam bene se habuit! Non impropero
 7 XXXIX  |        nosse. Patrono meo ossa bene quiescant, qui me hominem
 8 XLII   |        animi consolatio. Tamen bene elatus est, vitali lecto,
 9 XLIII  |        corneolus fuit, aetatem bene ferebat, niger tanquam corvus.
10 L      |   putetis nesapium esse, valde bene scio, unde primum Corinthea
11 LVIII  |   depraesentiarum reddidissem. Bene nos habemus, at isti nugae,
12 LVIII  |       Ita lucrum faciam et ita bene moriar ut populus per exitum
13 LXV    |       hic erant. Et mehercules bene fuit. Scissa lautum novendialem
14 LXVI   |      tulero, habebo convicium. Bene me admonet domina mea. In
15 LXXV   |       cetera quisquilia omnia. Bene emo, bene vendo; alius alia
16 LXXV   |    quisquilia omnia. Bene emo, bene vendo; alius alia vobis
17 LXXVIII| efferri, ut totus mihi populus bene imprecetur." Statim ampullam
18 LXXXV  |        Contentus hoc principio bene mane surrexi electumque
19 XCII   |       Ganymedem. Oportet hodie bene sit". Non delectavit me
20 XCIX   |       iram finio. Itaque, quod bene eveniat, expedite sarcinulas
21 C      |         Gitona imponeret, quam bene exulem exciperem." Vterque
22 CXV    |     abstinentem frugalitas. Si bene calculum ponas, ubique naufragium
23 CXVII  |       His ita ordinatis, "quod bene feliciterque eveniret "