Caput
1 XII | in solitudine invenerat. Plane is ipse erat. Sed cum Ascyltos
2 XIII | negavi circuitu agendum sed plane iure civili dimicandum,
3 XIV | habebit dicentibus fidem? Mihi plane placet emere, quamvis nostrum
4 XV | constitutum. <. . .> Idem plane et nos volebamus. Itaque
5 XXIII | omnium insulsissimus et plane illa domo dignus, qui ut
6 XXXII | videbatur, totum aureum, sed plane ferreis veluti stellis ferruminatum.
7 XXXV | Laudationem ferculum est insecutum plane non pro expectatione magnum,
8 XLI | me torqueret. At ille: "Plane etiam hoc servus tuus indicare
9 XLI | est. Staminatas duxi, et plane matus sum. Vinus mihi in
10 XLIII | est, non cui destinatum. Plane Fortunae filius. In manu
11 XLV | turba 'Adhibete' acceperant: plane fugae merae. 'Munus tamen,
12 XLIX | inclinatus ad aurem Agamemnonis: "Plane, inquam, hic debet servus
13 LII | LII] "In argento plane studiosus sum. Habeo scyphos
14 LIII | LIII] Et plane interpellavit saltationis
15 LVIII | qui tibi non imperant. Plane qualis dominus, talis et
16 LXIII | traiecit. Audimus gemitum, et — plane non mentiar — ipsas non
17 LXVII | tibi emerem fabam vitream. Plane si filiam haberem, auriculas
18 LXIX | loquentem Scintilla et: "Plane, inquit, non omnia artificia
19 LXXVIII| verba dedimus, raptimque tam plane quam ex incendio fugimus. ~
20 LXXXVII| distenta dictat. At ille plane iratus nihil aliud dicebat
21 LXXXVII| Numquid vis?" inquit. Et non plane iam molestum erat munus.
22 LXXXVII| Tum ego toties excitatus plane vehementer excandui et reddidi
|