Caput

 1 XVII    |         Imprudentes enim, ut adhuc puto, admisistis inexpiabile
 2 XXV     |        aetatem perveni. Hinc etiam puto proverbium natum illud,
 3 XXXVII  |            babae! — non mehercules puto decumam partem esse quae
 4 XXXVIII |           sed male vacillavit. Non puto illum capillos liberos habere.
 5 XLIII   |    quicquid crevit, tanquam favus. Puto mehercules illum reliquisse
 6 XLIII   |         erat. Non mehercules illum puto domo canem reliquisse. Immo
 7 XLIV    |         sudavit unquam nec expuit; puto enim nescio quid Asiadis
 8 XLIV    |         Ita meos fruniscar, ut ego puto omnia illa a diibus fieri.
 9 XLVII   |       solide natus est. Ego nullum puto tam magnum tormentum esse
10 LV      |   Publilium interesse? Ego alterum puto disertiorem fuisse, alterum
11 LVI     | difficillimum esse artificium? Ego puto medicum et nummularium:
12 LVI     |           enim ego divinas bestias puto, quae mel vomunt, etiam
13 LXV     |          mortuum manu miserat. Et, puto, cum vicensimariis magnam
14 LXXVII  |           LXXVII] "Rogo, Habinna — puto, interfuisti —: 'Tu dominam
15 LXXXVI  |       ephebus ultro se admovit et, puto, vereri coepit ne ego obdormissem.
16 XCII    |    crederes. O iuvenem laboriosum! puto illum pridie incipere, postero
17 CVI     |       rerum humanarum agere curam, puto, intellexisti, o Tryphaena.
18 CVII    |            CVII] EVMOLPVS: "Me, ut puto, hominem non ignotum elegerunt
19 CXXVIIII|            alarum negligens sudor? Puto, si haec non sunt, numquid
20 CXXXVI  |         tres anseres sacri qui, ut puto, medio die solebant ab anu
21 CXXXVIII|            quod eiectus sum, lusum puto. Modo redire in gratiam