Caput

 1 IX      |         ego auditis intentavi in oculos Ascylti manus et: "Quid
 2 XIX     |         mors non dubia miserorum oculos coepit obducere. <. . .> ~
 3 XXXV    |   novitas tamen omnium convertit oculos. Rotundum enim repositorium
 4 LXII    |          Haec ut audivi, operire oculos amplius non potui, sed luce
 5 LXV     |          unguento per frontem in oculos fluente, praetorio loco
 6 LXX     | insolentia ebriorum intentavimus oculos in proeliantes, notavimusque
 7 XCV     |     extis stridentibus plenum in oculos eius intentat, alius furca
 8 XCVI    |      alternos opponebam foramini oculos iniuriaque Eumolpi velut
 9 CV      |       comarum praesidio totae ad oculos legentium acciderent. Inter
10 CVIII   |     deprecabar, sed intentans in oculos Tryphaenae manus usurum
11 CXV     |          epigramma mortuo facit, oculos ad arcessendos sensus longius
12 CXXIII  |      incendia totaque bella~ante oculos volitant. Ergo pulsata tumultu~
13 CXXVIIII|       cum somnia ludunt~errantes oculos effossaque protulit aurum~
14 CXXXI   |  invitantem consedi, ramum super oculos meos posuit et quasi pariete
15 CXXXII  |          effudi, Illa solo fixos oculos aversa tenebat, nec magis
16 CXXXII  |   litigat suo, et quidam tragici oculos suos tanquam audientes castigant?
17 CXXXIII |   pudicaque nocte?" Tetigit puer oculos suos, conceptissimisque
18 CXL     |    turbae frequentioris concilio oculos crediderat. Adeo nihil est
19 CXLI    |  Excaecabat pecuniae ingens fama oculos animosque miserorum. Gorgias
20 CXLI    |          pensationem. Operi modo oculos, et finge te non humana