Caput

 1 VIII   |             VIII] Sudorem ille manibus detersit et: "Si scires,
 2 IX     | Ascyltos, mox sublatis fortius manibus longe maiore nisu clamavit: "
 3 XVII   |      superbum pallio caput, et manibus inter se usque ad articulorum
 4 XVIII  |       solet. ~Complosis deinde manibus in tantum repente risum
 5 XXIII  |       dignus, qui ut infractis manibus congemuit, eiusmodi carmina
 6 XL     | universi clamamus, et sublatis manibus ad camaram iuramus Hipparchum
 7 LII    |     ipse erectis super frontem manibus Syrum histrionem exhibebat
 8 LVII   |  licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas
 9 LXXIII |   Ceteri convivae circa labrum manibus nexis currebant, et gingilipho
10 LXXIII |      Alii autem aut restrictis manibus anulos de pavimento conabantur
11 C      |    excanduit et: "Si quis deus manibus meis, inquit, Gitona imponeret,
12 C      |        collegi, tremebundisque manibus Eumolpi iam in soporem labentis
13 CVIII  |       non solum voce sed etiam manibus. Aderat interpellanti mercennarius
14 CXV    |       percussi semel iterumque manibus pectus et: "Vbi nunc est,
15 CXV    |        rogus inimicis collatus manibus adolebat. Eumolpus autem
16 CXXXI  | purpura involuerat, admotisque manibus temptare coepit inguinum
17 CXXXII |        male dicunt, chiragrici manibus, lippi oculis, et qui offenderunt
18 CXXXV  |   parete!" detersisque curiose manibus inclinavit se in lectulum
19 CXXXVII|     CXXXVII] At illa complosis manibus: "Scelerate, inquit, etiam
20 CXL    |        positisque in pavimento manibus dominum lumbis suis commoveret.