Caput

 1 XII   |         pretiosarum sed tamen quarum fidem male ambulantem obscuritas
 2 XII   |             Sed cum Ascyltos timeret fidem oculorum, ne quid temere
 3 XIV   |              quis habebit dicentibus fidem? Mihi plane placet emere,
 4 XXI   |      cupienti mihi invocare Quiritum fidem malas pungebat, illinc puella
 5 XXIV  |              melius succederet: "Per fidem, inquam, vestram, Ascyltos
 6 LVII  |            bis prande, bis cena. Ego fidem meam malo quam thesauros.
 7 LVIII |       mutuemur: iam scies hoc ferrum fidem habere. Vah, bella res est
 8 LXXIX |             vultu: "Quoniam, inquam, fidem scelere violasti et communem
 9 LXXXIX|      ictusque resilit et dolis addit fidem.~Iterum tamen confirmat
10 XCI   |             Quaeso, inquit, Encolpi, fidem memoriae tuae appello: ego
11 XCIII |            hodie versum faceres? Per fidem, saltem nobis parce, qui
12 XCVII |           lance argentea indicium et fidem praeferebat. Imperavi Gitoni
13 XCVII |          ostenderet fratrem. Immo ut fidem haberent fictae preces: "
14 XCVIII|        abierit suspicari possum. Per fidem, Eumolpe, reduc puerum et
15 C     |              laciniam duxi, et: "Per fidem, inquam, pater, cuius haec
16 CVII  | intervertissent pecuniam vestram, si fidem proditione laesissent, satiari
17 CXIV  |        sistrumque redde navigio. Per fidem, miserere, quemadmodum quidem
18 CXV   |      coepique umentibus oculis maris fidem inspicere et: "Hunc forsitan,
19 CXV   |           sola mortalibus maria hanc fidem praestant. Illum bellantem
20 CXVII |              quod praeberet mendacio fidem: non mehercules operam istam