Caput

 1 XXIV  |    embasicoetas detur". Ab hac voce equum cinaedus mutavit,
 2 XXXIV |    feceratque potestatem clara voce, siquis nostrum iterum vellet
 3 XXXV  |    Atque ipse etiam taeterrima voce de Laserpiciario mimo canticum
 4 XXXVI |    minus Trimalchio lentissima voce: "Carpe! Carpe!" Ego suspicatus
 5 XLI   |  poemata domini sui acutissima voce traduxit. Ad quem sonum
 6 XLVII |        iussit occidi, et clara voce: "Ex quota decuria es?"
 7 LIX   | insolenter solent, ille canora voce Latine legebat librum. Mox
 8 LXVIII|      proclamavit subito canora voce: ~Interea medium Aeneas
 9 LXX   |       et tremula taeterrimaque voce cantavit. ~Pudet referre
10 LXXIV |      gallinaceus cantavit. Qua voce confusus Trimalchio vinum
11 XCII  |   omnes angulos coepi et clara voce Encolpion clamitare. Ex
12 XCVI  |       Is ut rabiosa barbaraque voce in ebrios fugitivosque diu
13 CV    |     Tryphaenae aures notissima voce repleret. Non solum era
14 CV    |  nautas coeperatque etiam sine voce saevientes rogare, cum ancillae
15 CVIII |    saevientium minas non solum voce sed etiam manibus. Aderat
16 CVIII |   viribus meis clara liberaque voce clamavi, ni abstineret a
17 CXX   |      ac tali volucrem Fortunam voce lacessit:~'Rerum humanarum
18 CXXII |         et ambas~intentans cum voce manus ad sidera dixit:~'
19 CXL   |      spectaret, clara Eumolpus voce exhortabatur Coraca, ut