Caput

 1 X    |       Quid ego, homo stultissime, facere debui, cum fame morerer?
 2 XV   |        qui volebant pallium lucri facere, flagitabant uti apud se
 3 XLII |         genus. Neminem nihil boni facere oportet; aeque est enim
 4 XLV  |         peccavit, qui coactus est facere? Magis illa matella digna
 5 XLVII|     vestrum voluerit sua re causa facere, non est quod illum pudeatur.
 6 XLVII|           soles me nocte desomnem facere? Nec tamen in triclinio
 7 XLVII|          in triclinio ullum vetuo facere quod se iuvet, et medici
 8 XLVII|        vitulos aeno coctos solent facere." Continuoque cocum vocari
 9 LIII |           malui illos Atella<na>m facere, et choraulen meum iussi
10 LXII |        homo meus coepit ad stelas facere; sedeo ego cantabundus et
11 LXV  |          videtur monumenta optime facere." ~Recreatus hoc sermone
12 LXXII|         Habinnas, de una die duas facere, nihil malo "; nudisque
13 XCIII| mitissimus puer, et negavit recte facere, quod seniori conviciarer
14 CII  |        non soleat venter iniuriam facere? an tanquam eos qui sternutare
15 CV   |          viderer de nave carcerem facere, iussi squalorem damnatis
16 CVII |         causam. Quid debent laesi facere, ubi rei ad poenam confugiunt.
17 CVIII|           calvities, ut nihil nec facere deceret nec dicere. Vt vero
18 CXV  |           in vicinia mortis poema facere, extrahimus clamantem, iubemusque
19 CXV  |          ergo dementia est, omnia facere, ne quid de nobis relinquat