Caput

 1 XXVI   |        evitaremus procellam, unus servus Agamemnonis interpellavit
 2 XXVII  |         sed follem plenum habebat servus sufficiebatque ludentibus.
 3 XXX    |          movimus dextros gressus, servus nobis despoliatus procubuit
 4 XXXI   |          occurrit nobis ille idem servus, pro quo rogaveramus, et
 5 XXXIV  |          larvam argenteam attulit servus sic aptatam ut articuli
 6 XLI    |         At ille: "Plane etiam hoc servus tuus indicare potest: non
 7 XLV    |          se ipsum traducere. Quid servus peccavit, qui coactus est
 8 XLIX   |          Plane, inquam, hic debet servus esse nequissimus: aliquis
 9 LIII   |            Eodem die: Mithridates servus in crucem actus est, quia
10 LIV    |           exiret, utique postquam servus verberari coepit, qui brachium
11 LVII   |    servivi; nemo tamen scit utrum servus essem an liber. Et puer
12 LVIII  |          qualis dominus, talis et servus. Vix me teneo, nec sum natura
13 LXVIII |         Muta!". Ecce alius ludus. Servus qui ad pedes Habinnae sedebat,
14 LXIX   |        laudatus esset nequissimus servus, lucernam de sinu fictilem
15 LXXIII | Trimalchio: "Amici, inquit, hodie servus meus barbatoriam fecit,
16 LXXVIII|          strepitu. Vnus praecipue servus libitinarii illius, qui
17 XCVII  |      invenit fores. Publicus vero servus insertans commissuris secures
18 XCVIII |                    XCVIII] At non servus publicus tam languide agit,