Caput
1 V | quatiat Demosthenis arma.~Hinc Romana manus circumfluat,
2 XIV | centonibus quidem bonis dignam. Hinc Ascyltos bene risum discussit,
3 XXI | auxilio erat quisquam, et hinc Psyche acu comatoria cupienti
4 XXV | ad hanc aetatem perveni. Hinc etiam puto proverbium natum
5 XXVIII | suum propinasse dicebat. Hinc involutus coccina gausapa
6 XXIX | ducente Romam intrabat. Hinc quemadmodum ratiocinari
7 XXXII | immiserat mappam fimbriis hinc atque illinc pendentibus.
8 XLIX | arripuit, porcique ventrem hinc atque illinc timida manu
9 LXX | talosque corollis vinxissent. Hinc ex eodem unguento in vinarium
10 LXXIV | hi autem: "Ave Gai." Hinc primum hilaritas nostra
11 LXXIX | calentes~et transfudimus hinc et hinc labellis~errantes
12 LXXIX | et transfudimus hinc et hinc labellis~errantes animas.
13 LXXXIII| animorum esse picturam. Hinc aquila ferebat caelo sublimis
14 CIV | Lichae Gitona invenies'. — Hinc scies, inquit Eumolpus,
15 CVIII | turbam diducit in partes. Hinc mercennarius tonsor ferramenta
16 CXIX | nitor certaverat ostro;~Hinc Numidae accusant, illinc
17 CXXX | cervicibus, hausi parcius merum. Hinc ante somnum levissima ambulatione
18 CXXXV | vilis rota finxerat actu.~Hinc molli stillae lacus et de
|