Caput

 1 XVII   | proferatis in populum. Protendo igitur ad genua vestra supinas
 2 XXIII  |                 XXIII] Refectum igitur est convivium et rursus
 3 XXV    |        qui vitulum sustulerit." Igitur ne maiorem iniuriam in secreto
 4 LXXIV  |        coctus fieret. Laceratus igitur ab illo doctissimo coco,
 5 LXXIV  |    buxea piper trivit. ~Sumptis igitur matteis, respiciens ad familiam
 6 LXXIV  |    veniant ad officium." Subiit igitur alia classis, et illi quidem
 7 LXXXVII|   molestum erat munus. Vtcunque igitur inter anhelitus sudoresque
 8 XCIV   |     conveniat his moribus. Puta igitur me furiosum esse, cede insaniae,
 9 CX     |      vellemus audire. Conversis igitur omnium in se vultibus auribusque
10 CXI    | monumento lumen renovabat. "Una igitur in tota civitate fabula
11 CXI    |         quid faceret. Descendit igitur in conditorium, visaque
12 CXIV   |   amantium iratum dividet mare. Igitur, si vere Encolpion dilexisti,
13 CXV    |       beluae gemitum. Persecuti igitur sonum invenimus Eumolpum
14 CXV    |      paene subiectum. Non tenui igitur diutius lacrimas, immo percussi
15 CXXXII |      tristior Giton. Quod solum igitur salvo pudore poterat contingere,
16 CXXXII | poterant nocere, fugi. ~Erectus igitur in cubitum hac fere oratione
17 CXXXVI |         pleno venientem. Reduxi igitur gradum proiectaque veste,