Caput

 1 XXX   |         Superbus ille sustulit vultum et: "Non tam iactura me
 2 XXXIII|      ad hanc scenam Trimalchio vultum et: "Amici, ait, pavonis
 3 LXXX  |       opus.~Dum fortuna manet, vultum servatis, amici;~cum cecidit,
 4 XC    |     capite mittam". Movit ille vultum et: "O mi, inquit, adulescens,
 5 XCI   |  Convertit ille solutum gaudio vultum et: "Miserere, inquit, frater.
 6 XCI   | fudissem, detersit ille pallio vultum et: "Quaeso, inquit, Encolpi,
 7 XCII  |     mutabam ego frequentissime vultum, iniuriis scilicet inimici
 8 CVII  |      nudavere crinibus capita? Vultum enim qui permutat, fraudem
 9 CX    |  abscondebam tamen frequentius vultum, intellegebamque me non
10 CXIII | concinnabat spoliatum crinibus vultum. Ego maestus et impatiens
11 CXX   |        muta pacatum in proelia vultum,~Romanosque cie, ac nostris
12 CXXII |     ore cruento~deformis Titan vultum caligine texit:~civiles
13 CXXV  |       a custodia mei removisse vultum Fortunam, tamen saepius
14 CXXXII|     tenebat, nec magis incepto vultum sermone movetur quam lentae