Caput

 1 XLIV   |      me, servabo te.' Itaque populus minutus laborat; nam isti
 2 XLIV   |   tantum sibi placeret. Nunc populus est domi leones, foras vulpes.
 3 LVIII  | faciam et ita bene moriar ut populus per exitum meum iuret, nisi
 4 LXXI   | causa, ne in monumentum meum populus cacatum currat. Te rogo,
 5 LXXVIII|  volo efferri, ut totus mihi populus bene imprecetur." Statim
 6 XC     |      Itaque non miror, si te populus lapidibus persequitur. Ego
 7 C      |     habere bona, nisi quibus populus inviderit. Vnus, et senex,
 8 CXII   |      feminae, posteroque die populus miratus est qua ratione
 9 CXIX   |   vellera Seres~atque Arabum populus sua despoliaverat arva.~
10 CXIX   |   suffragia vertunt.~Venalis populus, venalis curia patrum:~est
11 CXXIII |   Ocior ipse~hos inter motus populus, miserable visu,~quo mens
12 CXXXII |  gratia ridet,~quodque facit populus, candida lingua refert.~