Caput

 1 XI      |             XI] Postquam lustravi oculis totam urbem, in cellulam
 2 XII     |        rusticus quidam familiaris oculis meis cum muliercula comite
 3 XXII    |          pueri detersis paulisper oculis redierant ad ministerium,
 4 XLIV    |          facit, sed omnes opertis oculis bona sua computant. Antea
 5 XLVIII  |    Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi in ampulla pendere,
 6 LXXV    |            Non est dignus quem in oculis feram? Sed Fortunata vetat.
 7 CXIII   |          sed obliquis trucibusque oculis utrumque spectabam. Omnia
 8 CXIII   | corrumperet: utraque inimicissima oculis meis et captivitate praeterita
 9 CXV     |        tristis coepique umentibus oculis maris fidem inspicere et: "
10 CXXXII  |           iubet. Oppono ego manus oculis meis, nullisque effusis
11 CXXXII  |         chiragrici manibus, lippi oculis, et qui offenderunt saepe
12 CXXXVIII|         vidisset tam petulantibus oculis, et Helenen huic donasset