Caput

1 XXXIV| cuncti, postquam nos auferet Orcus.~Ergo vivamus, dum licet
2 XLV  |      stigmam, nec illam nisi Orcus delebit. Sed sibi quisque
3 XLVI |      auferre non possit nisi Orcus. Ideo illi cotidie clamo: "
4 LXII |  autem miles, fortis tanquam Orcus. Apoculamus nos circa gallicinia;