Caput

1515 XII     |         emptoris, ac subito exanimatus conticuit. Ac ne ipse quidem sine
1516 XXVII   |              eam repetebat quae terram contigerat, sed follem plenum habebat
1517 LXXVII  |              dicit fatus meus. Quod si contigerit fundos Apuliae iungere,
1518 LXV     |           trepidationem Agamemnon et: "Contine te, inquit, homo stultissime.
1519 II      |                iuvenes declamationibus continebantur, cum Sophocles aut Euripides
1520 XCVI    |              nequissimi servi manusque continent a rixa?" <. . .> ~BARGATES
1521 LXXIV   |         dedecusque praedicare, qui non contineret libidinem suam. Vltimo etiam
1522 LXXI    |        Petraitis omnes pugnas, ut mihi contingat tuo beneficio post mortem
1523 CXV     |              enim fluctibus obruto non contingit sepultura: tanquam intersit,
1524 LXXXIX  |               alius mero~obtruncat, et continuat in mortem ultimam~somnos;
1525 XCVI    |            durante adhuc iracundia non continui manum, sed caput miserantis
1526 XI      |               Nec se solum intra verba continuit, sed lorum de pera soluit
1527 CVI     |              cuius pudoris dignitas in contione proscripta sit. <. . .> ~
1528 LXXXIX  |              aris alius accendit faces~contraque Troas invocat Troiae sacra." ~
1529 XLVIII  |                 inquit, si factum est, controversia non est; si factum non est,
1530 LIII    |     circumitore liberta in balneatoris contubernio deprehensa, et atriensis
1531 XCII    |             principium, timuique ne in contubernium recepissem Ascylti parem.
1532 CXXXII  |                ea parte corporis verba contulerim, quam ne ad cognitionem
1533 CXXXII  |              cubitum hac fere oratione contumacem vexavi: "Quid dicis, inquam,
1534 CXVII   |           odore viam implebat. Ridebat contumaciam Giton et singulos crepitus
1535 CV      |             durassent. Meruisse quidem contumeliam aliquam fugitivos, quibus
1536 CVI     |           memor adhuc uxoris corruptae contumeliarumque, quas in Herculis porticu
1537 CXXXII  |         fecerant.] ~Manifestis matrona contumeliis verberata tandem ad ultionem
1538 CIX     |              ut tu Encolpion nec verbo contumelioso insequeris nec vultu, neque
1539 XXXVIII |            timeret ne creditores illum conturbare existimarent, hoc titulo
1540 LXXXI   |          ergastulo fecit, qui postquam conturbavit et libidinis suae solum
1541 LVI     |     xerophagiae ex sale> datae sunt et contus cum malo. "Porri et persica":
1542 CXXIV   |              in ore~concretus sanguis, contusaque lumina flebant,~stabant
1543 LIV     |            coepit, qui brachium domini contusum alba potius quam conchyliata
1544 CXXXVI  |                cucumulae ignemque modo convalescentem restinguit. Vexat cubitum
1545 CXIV    |           pernicies postquam manifesta convaluit, Lichas trepidans ad me
1546 CIX     |              alius hamis blandientibus convellebat praedam repugnantem. Ecce
1547 CXXX    |           timerem ne latus meum frater convelleret. ~
1548 XCIV    |            libidinosus: vide, quam non conveniat his moribus. Puta igitur
1549 XXXV    |         disposita, super quae proprium convenientemque materiae structor imposuerat
1550 X       |                inquam, intellego nobis convenire non posse. Itaque communes
1551 XCVIII  |             ego causa sum. Si perirem, conveniret inimicis." <. . .> ~
1552 XXII    |            conciderunt, ut putares hoc convenisse, et stertere tanquam olim
1553 XXIII   |               carmina effudit:~Huc huc convenite nunc, spatalocinaedi,~pede
1554 CXIX    |           exciderat, sparsisque opibus conversa potestas~ipsaque maiestas
1555 CX      |              esse, si vellemus audire. Conversis igitur omnium in se vultibus
1556 LXXXVIII|          detersit. Verum ut ad plastas convertar, Lysippum statuae unius
1557 CXIV    |               litoris aquilo possessor convertebat huc illuc obnoxiam ratem,
1558 CII     |           numquid et crines calamistro convertere? Numquid et frontes cicatricibus
1559 CXXXII  |             totum ignem furoris in eam converti, quae mihi omnium malorum
1560 LXXX    |                est, nudo ecce iugulum, convertite huc manus, imprimite mucrones.
1561 XCIII   |             recte facere, quod seniori conviciarer simulque oblitus officii
1562 LXI     |                inquit, suavius esse in convictu; nescio quid nunc taces
1563 XXXIII  |               Deinde ut audivi veterem convivam: "Hic nescio quid boni debet
1564 LVII    |             mei? Tu enim beatior es et convivare melius soles. Ita Tutelam
1565 LXIV    |               et oleo ferventi aliquot convivas respersit. Trimalchio, ne
1566 XLI     |                cena eum vindicasset, a conviviis dimissus <est>; itaque hodie
1567 LXXXV   |          amator. Quotiescunque enim in convivio de usu formosorum mentio
1568 XXXIII  |          subinde pavonina ova divisere convivis. Convertit ad hanc scenam
1569 CXXXII  |          mulier tam gravi iniuria mea, convocat omnes quasillarias familiaeque
1570 XXIII   |                tendite, cursum addite, convolate planta,~femore facili, clune
1571 XXIX    |                Fortuna cornu abundanti copiosa et tres Parcae aurea pensa
1572 LXXI    |            cicaronem meum, et amphoras copiosas gypsatas, ne effluant vinum.
1573 LXII    |              nostri domum fugi tanquam copo compilatus; et postquam
1574 XXXIX   |           cornua nascuntur; in aquario copones et cucurbitae; in piscibus
1575 LXI     |            amare coepi uxorem Terentii coponis: noveratis Melissam Tarentinam,
1576 XL      |              autem minores porcelli ex coptoplacentis facti, quasi uberibus imminerent,
1577 CXL     |             Eumolpus voce exhortabatur Coraca, ut spissaret officium.
1578 CXL     |           super commendatam bonitatem, Coraci autem imperavit ut lectum,
1579 CXVII   |               durabat, et mercennarius Corax, detractator ministerii,
1580 XXXIII  |           repositorium allatum est cum corbe, in quo gallina erat lignea
1581 LXXV    |            virtute mea ad hoc perveni. Corcillum est quod homines facit,
1582 LII     |               ut saltet? Credite mihi: cordacem nemo melius ducit". ~Atque
1583 LXVI    |           sapam et cocleas singulas et cordae frusta et hepatia in catillis
1584 CXXXII  |                Quid? Non et Vlixes cum corde litigat suo, et quidam tragici
1585 CXXI    |            posuit, moles deus. Et mihi cordi~quippe cremare viros et
1586 L       |                vocatur. Quid est autem Corintheum, nisi quis Corinthum habeat?
1587 L       |            poculumque in lance accepit Corinthia. Quam cum Agamemnon propius
1588 XXXI    |              promulsidari asellus erat Corinthius cum bisaccio positus, qui
1589 L       |           insolentia diceret sibi vasa Corintho afferri. Sed ille melius: "
1590 L       |            autem Corintheum, nisi quis Corinthum habeat? Et ne me putetis
1591 L       |          scilicet aerarius, a quo emo, Corinthus vocatur. Quid est autem
1592 XLIII   |              Septuaginta et supra. Sed corneolus fuit, aetatem bene ferebat,
1593 CXXXIII |            pecoris pater; ibit ad aras~corniger et querulae fetus suis,
1594 XXXIX   |            durum, frontem expudoratam, cornum acutum. Plurimi hoc signo
1595 LXXIV   |                hunc indicem attulerit, corollarium accipiet." Dicto citius
1596 LXX     |                cum ante crura talosque corollis vinxissent. Hinc ex eodem
1597 L       |          honoratus est, etiam argentea corona poculumque in lance accepit
1598 LX      |      demittitur, cuius per totum orbem coronae aureae cum alabastris unguenti
1599 XXXV    |               ac rienes, super cancrum coronam, super leonem ficum Africanam,
1600 LXVI    |           tamen in primo porcum botulo coronatum et circa sangunculum et
1601 LXI     |                 Sed ego non mehercules corporaliter aut propter res venerias
1602 CII     |         asperginem imposituram aliquam corpori maculam, nec vestem atramento
1603 CXIX    |                 omniaque orbis~praemia correptis miles vagus esurit armis.~
1604 LXVII   |       consurrexit, pedesque Fortunatae correptos super lectum immisit. "Au!
1605 XXVI    |              accensa et ipsa surrexit, correptumque Gitona in cubiculum traxit. ~
1606 LI      |         protulit et phialam otio belle correxit. Hoc facto putabat se coleum
1607 CXXXII  |             malorum causa fuerat: ~Ter corripui terribilem manu bipennem,~
1608 XXXIX   |                est in medio quasi ovum corrotundata, et omnia bona in se habet
1609 LXXVI   |               cursu centies sestertium corrotundavi. Statim redemi fundos omnes,
1610 CXIII   |                 an amicae, quod puerum corrumperet: utraque inimicissima oculis
1611 CXLI    |                placet, sed arte quadam corrumpitur, et stomacho conciliatur
1612 CVI     |              Lichas memor adhuc uxoris corruptae contumeliarumque, quas in
1613 CXV     |          maerentes, cibisque naufragio corruptis utcumque curati tristissimam
1614 LXXXIX  |               tergoribus ligant~angues corusci. Parvulas illi manus~ad
1615 CXXII   |            finierat, cum fulgure rupta corusco~intremuit nubes elisosque
1616 CXVI    |          cadavera quae lacerantur, aut corvi qui lacerant." <. . .> ~
1617 LVIII   |              Quid faciat crucis offla, corvorum cibaria. Curabo iam tibi
1618 XLIII   |            bene ferebat, niger tanquam corvus. Noveram hominem olim oliorum,
1619 CX      |            vultus enituit, quia flavum corymbion erat. ~Ceterum Eumolpos,
1620 CX      |                navis inferiorem ducit, corymbioque dominae pueri adornat caput.
1621 XLIII   |                pilavit, sed recorrexit costas illius prima vindemia: vendidit
1622 LXVII   |                Fortunata armillas suas crassissimis detraheret lacertis Scintillaeque
1623 CXX     |            strue diversa feralis Enyo.~Crassum Parthus habet, Libyco iacet
1624 XV      |       invaserat pallium exhibiturumque crastino die affirmabat. Ceterum
1625 XVIII   |               peto, iam parata erat in crastinum turba, quae et iniuriam
1626 CXXXV   |             muneribus delusa suis, sed crate saligna~impositum Cereris
1627 LXX     |          aequavit ingeniosus cocus; in craticula enim argentea cocleas attulit
1628 CIX     |             rotundo~horti tubere, quod creavit unda,~ridentes fugis et
1629 XCV     |               sequiturque abeuntem, et creberrimis ictibus supercilium suum
1630 CIX     |                Vt mortem citius venire credas,~scito iam capitis perisse
1631 CVII    |              quam cuius se diligentiae credat. Flectite ergo mentes satisfactione
1632 LXIII   |           vavatonem. Rogo vos, oportet credatis, sunt mulieres plussciae,
1633 CXVII   |             ego senem poetica levitate credebam, cum ille: "Vtinam quidem, <
1634 CV      |         supplicio — vera enim stigmata credebat captivorum frontibus impressa —
1635 LXXXIII |                si modo coronis aliquid credendum est, quas etiam ad imperitos
1636 XCVIII  |               redde". Dum haec ego iam credenti persuadeo, Giton collectione
1637 CXXIV   |             aut qui essemus haud dubie credentibus indicavimus. Qui statim
1638 CXV     |             consilium, cui nos regioni crederemus, repente video corpus humanum
1639 XXXVII  |            dixerit illi tenebras esse, credet. Ipse nescit quid habeat,
1640 LXXXIV  |            volunt inter homines melius credi, quam quod ipsi tenent.
1641 CXL     |          frequentioris concilio oculos crediderat. Adeo nihil est commodius
1642 LXXXIX  |                 O patria, pulsas mille credidimus rates~solumque bello liberum:
1643 LXXXIII |                ad interdictum Herculem credidisset. Apollo pueri umbram revocavit
1644 CXXVI   |               Praxiteles habere Dianam credidit. Iam mentum, iam cervix,
1645 CXI     |        effuderis? Id cinerem aut manes credis sentire sepultos? Vis tu
1646 XXXVIII |             rebus suis, cum timeret ne creditores illum conturbare existimarent,
1647 XXXVIII |            Omnia domi nascuntur: lana, credrae, piper; lacte gallinaceum
1648 CXXI    |             deus. Et mihi cordi~quippe cremare viros et sanguine pascere
1649 IX      |               caliginem vidi Gitona in crepidine semitae stantem et in eundem
1650 CXXXII  |             Iam pluribus osculis labra crepitabant, iam implicitae manus omne
1651 CXVII   |          contumaciam Giton et singulos crepitus eius pari clamore prosequebatur. <. . .> ~
1652 XCIX    |                  Adhuc loquebatur, cum crepuit ostium impulsum, stetitque
1653 LXX     |               cum Trimalchio ait: "Ita crescam patrimonio, non corpore,
1654 XLIX    |           plagis ponderis inclinatione crescentibus tomacula cum botulis effusa
1655 LVIII   |             nec sursum nec deorsum non cresco, nisi dominum tuum in rutae
1656 LXXIX   |            pilas columnasque notaverat creta, quae lineamenta evicerunt
1657 XXIII   |              rugas malarum tantum erat cretae, ut putares detectum parietem
1658 CXXII   |               ferro.~Iamque omnes unum crimen vocat, omnibus una~impendet
1659 XV      |            strangularetur, et nos metu criminis non veniremus ad constitutum. <. . .>
1660 XCVII   |          aberravit, annorum circa XVI, crispus, mollis, formosus, nomine
1661 LVIII   |                 Non didici geometrias, critica et alogas naenias, sed lapidarias
1662 LXVIII  |            alias attulerunt, scobemque croco et minio tinctam sparserunt
1663 LX      |           contacta coeperunt effundere crocum, et usque ad nos molestus
1664 LXIV    |      triclinium implevit Margaritamque Croesi paene laceravit. Nec intra
1665 LXIV    |           delicias suas respexit, quem Croesum appellabat. Puer autem lippus,
1666 LXVII   |        Felicionem appellabat. Inde duo crotalia protulit et Fortunatae invicem
1667 LV      |            pietaticultrix, gracilipes, crotalistria,~avis exul hiemis, titulus
1668 CXXV    |                 Dum haec magno tempore Crotone aguntur <. . .> et Eumolpus
1669 CXI     |             ergo nocte, cum miles, qui cruces asservabat, ne quis ad sepulturam
1670 CXII    |       monumentum ferebat. Itaque unius cruciarii parentes ut viderunt laxatam
1671 CXI     |             provinciae latrones iussit crucibus affigi secundum illam casulam,
1672 LVIII   |       vicesimam numerasti? Quid faciat crucis offla, corvorum cibaria.
1673 IV      |          Deinde cum ad vota properant, cruda adhuc studia in forum impellunt,
1674 CV      |                errantes, aut cuius iam crudeles manus in hoc supplicium
1675 LXXXIII |                recepi hospitem Lycurgo crudeliorem." Ecce autem, ego dum cum
1676 CXXXVIII|           coepit inserere ano meo. Hoc crudelissima anus spargit subinde umore
1677 XLIX    |         nostrum pro illo rogabit." Ego crudelissimae severitatis, non potui me
1678 CV      |             Giton est, Giton; inhibete crudelissimas manus; Giton est, domina,
1679 CXXIV   |              mille~vulneribus confossa cruenta casside velat;~haeret detritus
1680 CXXXVIII|             inter praecipitem decursum cruentatis. <. . .> ~"Chrysis, quae
1681 CVIII   |            sine morte labuntur, plures cruenti vulneribus referunt veluti
1682 LXXIX   |       eminentium fragmenta traxissemus cruentos pedes, tandem expliciti
1683 CXXIII  |        perfusas sanguine turmas.~Arma, cruor, caedes, incendia totaque
1684 CXX     |           pridem nullo perfundimus ora cruore,~nec mea Tisiphone sitientis
1685 CXIX    |               humanum populo plaudente cruorem.~Heu, pudet effari perituraque
1686 XL      |               barbatus ingens, fasciis cruralibus alligatus et alicula subornatus
1687 CXXXVI  |               anserem mitto, vulnusque cruris haud altum aceto diluo.
1688 XVI     |      Quartillae, cuius vos sacrum ante cryptam turbastis. Ecce ipsa venit
1689 LXIV    |           mensam eversum et vasa omnia crystallina comminuit, et oleo ferventi
1690 XXXIII  |             cum tabula terebinthina et crystallinis tesseris, notavique rem
1691 LXIV    |         admonitusque ostiarii calce ut cubaret, ante mensam se posuit.
1692 LXXVII  |             Habet quattuor cenationes, cubicula viginti, porticus marmoratos
1693 CIII    |          naufragorum ultimum votum, in cubile reiectus est. Nos dissimulata
1694 CI      |            utique circuiturum aegrorum cubilia: quomodo possumus egredi
1695 XXX     |       nequissimi servi. Vestimenta mea cubitoria perdidit, quae mihi natali
1696 CXXXV   |               incincta quadrato pallio cucumam ingentem foco apposuit,
1697 CXXXVI  |          mittit. Frangitur ergo cervix cucumulae ignemque modo convalescentem
1698 XXXIX   |       nascuntur; in aquario copones et cucurbitae; in piscibus obsonatores
1699 CIV     |         exemplo? Audio enim non licere cuiquam mortalium in nave neque
1700 CVIII   |               proelio pedem, nec tamen cuiusquam ira laxatur. Tunc fortissimus
1701 XXXVIII |         arietes a Tarento emit, et eos culavit in gregem. Mel Atticum ut
1702 XCVIII  |             Gitona iubet. Remota etiam culcita videt Vlixem, cui vel esuriens
1703 XCVII   |                institis, quibus sponda culcitam ferebat, ac sic ut olim
1704 XXXVIII |             onagro nata sit. Vides tot culcitras: nulla non aut conchyliatum
1705 II      |         possunt quam bene olere qui in culina habitant. Pace vestra liceat
1706 XLVII   |          quidem potentiae admonitum in culinam obsonium duxit. ~
1707 XXXVIII |             habere. Nec mehercules sua culpa; ipso enim homo melior non
1708 CXXXIII |                 quaeso,~exonera mentem culpaeque ignosce minori,~et quandoque
1709 CXXX    |               est: placebo tibi, si me culpam emendare permiseris." Dimissa
1710 LXXI    |           falsum est vivo quidem domos cultas esse, non curari eas, ubi
1711 XLVII   |             capistris et tintinnabulis culti, quorum unum bimum nomenculator
1712 LXXXVIII|             astronomia? ubi sapientiae cultissima via? Quis unquam venit in
1713 CXXVII  |               hominem peregrinum inter cultores admittere. Invenies religiosum,
1714 XL      |         polymita, strictoque venatorio cultro latus apri vehementer percussit,
1715 LXX     |                 attuli illi Roma munus cultros Norico ferro." Quos statim
1716 LIII    |          kalendas Sextiles: in praedio Cumano, quod est Trimalchionis,
1717 CXXI    |              simulacra virum traducere cumba;~classe opus est. Tuque
1718 XLIX    |         exclamat, putes illum piper et cuminum non coniecisse! Despolia!"
1719 XLVIII  |            legere. Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi
1720         | cumque
1721 CXXIV   |              Quid porro tu, dive, tuis cunctaris in armis,~non frangis portas,
1722 LXXX    |       deliberavit quidem, ut videretur cunctatus, verum statim ab extrema
1723 XXXIV   |           homuncio nil est!~Sic erimus cuncti, postquam nos auferet Orcus.~
1724 CI      |            nave, ut non conspiciamur a cunctis? opertis capitibus, an nudis?
1725 LX      |             subito circulus ingens, de cupa videlicet grandi excussus,
1726 LXXXVIII|               ille: "Pecuniae, inquit, cupiditas haec tropica instituit.
1727 X       |                 iam dudum enim amoliri cupiebam custodem molestum, ut veterem
1728 XXI     |              hinc Psyche acu comatoria cupienti mihi invocare Quiritum fidem
1729 CXV     |              sub diaeta magistri quasi cupientis exire beluae gemitum. Persecuti
1730 XV      |               reddidissent. ~Nolo quod cupio statim tenere,~nec victoria
1731 CXX     |         gaudent ferali circum tumulata cupressu.~Has inter sedes Ditis pater
1732 CXXXI   |            redimita Daphne tremulaeque cupressus~et circum tonsae trepidanti
1733 LXII    |               et collum illius medicus curabat. Intellexi illum versipellem
1734 CIX     |               alio genere persequendum curabis; ut tu nihil imperabis puero
1735 CVI     |       immortales rerum humanarum agere curam, puto, intellexisti, o Tryphaena.
1736 CXVIII  |            vulgus et arceo. ~Praeterea curandum est, ne sententiae emineant
1737 LXXXIV  |               solas exstruere divitias curant, nihil volunt inter homines
1738 CXXXIII |            ebria pubes." ~Dum haec ago curaque sollerti deposito meo caveo,
1739 LXXI    |          quidem domos cultas esse, non curari eas, ubi diutius nobis habitandum
1740 CXV     |           naufragio corruptis utcumque curati tristissimam exegimus noctem.
1741 CVII    |               celerior ventus distulit curationis propositum. Nec tamen putaverunt
1742 XCII    |                mulierque cenae mandata curaverat, cum Eumolpus ostium pulsat.
1743 V       |                lege poliat exacta.~Nec curet alto regiam trucem vultu~
1744 CXXIV   |               tene. Tu concute plebem,~Curio. Tu fortem ne supprime,
1745 XIII    |              quidem attulerat rusticus curiosas manus, sed tanquam mendici
1746 CXIX    |           medullis~intra membra furens curis latrantibus errat.~Arma
1747 LXVIII  |                quod strabonus est, non curo; sicut Venus spectat. Ideo
1748 LXXI    |        monumentum meum populus cacatum currat. Te rogo, ut naves etiam <
1749 LXXIII  |             circa labrum manibus nexis currebant, et gingilipho ingenti clamore
1750 XXXVI   |              utriculis garum piperatum currebat super pisces, qui <tamquam>
1751 CXXVI   |            usque ad malarum scripturam currentia et rursus confinio luminum
1752 LVIII   |            nobis crescit et minor fit. Curris, stupes, satagis, tanquam
1753 CXVI    |               mentiri, recta ad lucrum curritis. In hac enim urbe non litterarum
1754 CXXX    |                verberibus contenta es, curro nudus ad dominam. Illud
1755 XLIII   |              autem, ubi omnia quadrata currunt. Et quot putas illum annos
1756 VI      |                opportune subduxi me et cursim Ascylton persequi coepi.
1757 XXVIII  |              praecedentibus phaleratis cursoribus quattuor et chiramaxio,
1758 XXIX    |                etiam in porticu gregem cursorum cum magistro se exercentem.
1759 CI      |            inquit, navigia portubus se curvatis insinuant, nec tam cito
1760 LXXXIX  |            clamore vulgus. Mox reducta cuspide~uterum notavit, fata sed
1761 XC      |         cenabimus." ~Mando aedicularum custodi cenulae officium. <. . .> ~
1762 LXXI    |              ex libertis sepulchro meo custodiae causa, ne in monumentum
1763 LXXVIII |         viciniam. ~Itaque vigiles, qui custodiebant vicinam regionem, rati ardere
1764 CXI     |            hypogaeo Graeco more corpus custodire ac flere totis noctibus
1765 CII     |             nocte siderum quoque motus custodit. Et utcumque imponi vel
1766 XCIV    |             implebo. Ego paedagogus et custos, etiam quo non iusseris,
1767 CV      |                                        CV] Excanduit Lichas hoc sermone
1768 CVI     |                                        CVI] Concitatus iracundia prosiliit
1769 CVII    |                                        CVII] EVMOLPVS: "Me, ut puto,
1770 CVIII   |                                        CVIII] Obstupueram ego supplicii
1771 LXXI    |         SEVIRATVS ABSENTI DECRETVS EST~CVM POSSET IN OMNIBVS DECVRIIS
1772 CX      |                                        CX] Plura volebat proferre,
1773 CXI     |                                        CXI] "Matrona quaedam Ephesi
1774 CXII    |                                        CXII] "Ceterum, scitis quid plerumque
1775 CXIII   |                                        CXIII] Risu excepere fabulam nautae,
1776 CXIV    |                                        CXIV] Dum haec taliaque iactamus,
1777 CXIX    |                                        CXIX] "Orbem iam totum victor
1778 CXL     |                                        CXL] Matrona inter primas honesta,
1779 CXLI    |                                        CXLI] <Encolpus?>: "Ex Africa
1780 CXV     |                                        CXV] Audimus murmur insolitum
1781 CXVI    |                                        CXVI] Hoc peracto libenter officio
1782 CXVII   |                                        CXVII] Prudentior Eumolpus convertit
1783 CXVIII  |                                        CXVIII] EVMOLPVS. "Multos, inquit
1784 CXX     |                                        CXX] "Tres tulerat Fortuna duces,
1785 CXXI    |                                        CXXI] "Haec ubi dicta dedit,
1786 CXXII   |                                        CXXII] "Vixdum finierat, cum fulgure
1787 CXXIII  |                                        CXXIII] "Fortior ominibus movit
1788 CXXIV   |                                        CXXIV] "Ergo tanta lues divum
1789 CXXIX   |                                        CXXIX] ENCOLPIVS AD GITONEM: "
1790 CXXV    |                                        CXXV] Dum haec magno tempore
1791 CXXVI   |                                        CXXVI] CHRYSIS ANCILLA CIRCES
1792 CXXVII  |                                        CXXVII] Delectata illa risit tam
1793 CXXVIIII|                                        CXXVIIII] CIRCE AD POLYAENVM: "Quid
1794 CXXX    |                                        CXXX] "POLYAENOS CIRCAE SALVTEM.
1795 CXXXI   |                                        CXXXI] Postero die, cum sine offensa
1796 CXXXII  |                                        CXXXII] [ENCOLPIVS DE ENDYMIONE
1797 CXXXIII |                                        CXXXIII] Hac declamatione finita
1798 CXXXIV  |                                        CXXXIV] PROSELENOS ANVS AD ENCOLPIVM: "
1799 CXXXIX  |                                        CXXXIX] Torum frequenti tractatione
1800 CXXXV   |                                        CXXXV] lnhorrui ego tam fabulosa
1801 CXXXVI  |                                        CXXXVI] Dum illa carnis etiam paululum
1802 CXXXVII |                                        CXXXVII] At illa complosis manibus: "
1803 CXXXVIII|                                        CXXXVIII] Profert Oenothea scorteum
1804 CI      |            Fingite, inquit, nos antrum Cyclopis intrasse. Quaerendum est
1805 LXIX    |        nucibusque farsi. Insecuta sunt Cydonia etiam mala spinis confixa,
1806 CXXIV   |             Magnum cum Phoebo soror et Cyllenia proles~excipit, ac totis
1807 XIV     |         vincere nulla potest?~Ipsi qui Cynica traducunt tempora pera,~
1808 CXXII   |             Parte alia plenos extinxit Cynthia vultus~et lucem sceleri
1809 CXXVII  |               rosae violaeque et molle cyperon,~albaque de viridi riserunt
1810 CXXXVII |               non malignitatis. Itaque dabimus operam, ne quis sciat. Tu
1811 LXIX    |           relegavit. Sed tace, lingua, dabo panem." Tanquam laudatus
1812 XLI     |         invitare convivarum sermones. ~Dama itaque primus cum pataracina
1813 LXXXIII |             repellebat improbam Naida. Damnabat Apollo noxias manus lyramque
1814 CVIII   |               a Gitone iniuriam mulier damnata et in toto navigio sola
1815 CV      |                facere, iussi squalorem damnatis auferri; simul ut notae
1816 CXXXII  |               spectatis fronte Catone,~damnatisque novae simplicitatis opus?~
1817 CXXIV   |        furentes~deserit, atque hominum damnatum avertitur agmen.~Pax prima
1818 XLI     |              in convivium revertitur." Damnavi ego stuporem meum et nihil
1819 CXVII   |          stomachi cibosque omnes palam damnet; loquatur aurum et argentum
1820 LXXXIX  |               firmabat et mendacium in damnum potens.~Iam turba portis
1821 XXXVI   |           tamquam> in euripo natabant. Damus omnes plausum a familia
1822 CXXVI   |        dissimulare tuos.~Haec vera est Danae. Tempta modo tangere corpus,~
1823 CXXXI   |               umbras~et bacis redimita Daphne tremulaeque cupressus~et
1824 CXXVI   |            tunicam flexitque se in eum daphnona, qui ambulationi haerebat.
1825 XCV     |          mehercules ne mercedem cellae daretis, fugere nocte in publicum
1826 LVI     |                   xerophagiae ex sale> datae sunt et contus cum malo. "
1827 I       |              oculum pro vobis impendi: date mihi ducem, qui me ducat
1828 LXVII   |           coeperat surgere, nisi signo dato Fortunata quater amplius
1829 XXXIV   |                subito signum symphonia datur et gustatoria pariter a
1830 XCIX    |       potestate furiosam aemulationem. Daturum tamen operam ne aut dicam
1831 CXXXIX  |              dicere, te noxam meruisse daturumque serviles poenas, si laesus
1832 CXXVII  |          nescio quid relucente, libuit deae nomen quaerere. "Ita, inquit,
1833 CXXXVIII|              Venus posset? Ipse Paris, dearum libidinantium iudex, si
1834 CXXXVIII|               Helenen huic donasset et deas. Saltem si permitteretur
1835 CI      |        Eumolpus invidia iurat per deos deasque se neque scire quid acciderit,
1836 LXIX    |               sic solebam ipsumam meam debattuere, ut etiam dominus suspicaretur;
1837 CXXVI   |         commodas, effice ut beneficium debeam. Nam quod servum te et humilem
1838 XX      |           magnum facinus admisimus, ut debeamus torti perire." Ancilla,
1839 CV      |              ut sciam quorum capitibus debeat navigium lustrari. — Ego,
1840 XLIII   |     meminerimus. Ille habet, quod sibi debebatur: honeste vixit, honeste
1841 CXXIII  |                urbe.~Gaudet Roma fuga, debellatique Quirites~rumoris sonitu
1842 II      |                invenerunt verba quibus deberent loqui. Nondum umbraticus
1843 XXI     |               Priapi genio pervigilium deberi?" <. . .> ~
1844 CXXXIV  |                vindicasti, sed mollis, debilis, lassus, tanquam caballus
1845 X       |               homo stultissime, facere debui, cum fame morerer? An videlicet
1846 CXIII   |             inquit, imperator fuisset, debuit patris familiae corpus in
1847 XCIII   |               quae formam eius egregie decebant. <. . .> ~
1848 LVIII   |               Saturnalia? rogo, mensis December est? Quando vicesimam numerasti?
1849 LXXXIX  |               qui castra caperent. Huc decenni proelio~irata virtus abditur,
1850 CXVIII  |            Eumolpus, o iuvenes, carmen decepit. Nam ut quisque versum pedibus
1851 CXXIII  |              fida prius vestigia lusit~decepitque pedes; pariter turmaeque
1852 CVIII   |              heros~hac in classe vehit decepti pignus Atridae,~nec Medea
1853 LXXXVII |               postquam diu questus est deceptum se et derisum traductumque
1854 LII     |     accessisset; et credo, dixerit non decere gravitatem eius tam humiles
1855 CVIII   |         calvities, ut nihil nec facere deceret nec dicere. Vt vero spongia
1856 LXX     |                neuter sententiam tulit decernentis, sed alterius amphoram fuste
1857 XXVII   |                 sed eas quae in terram decidebant. ~Cum has ergo miraremur
1858 XXXVIII |            illi. Sestertium suum vidit decies, sed male vacillavit. Non
1859 CXXVIIII|              formam meam excaeco? Noli decipere dominam tuam. Nescio quid
1860 CXV     |        praestant. Illum bellantem arma decipiunt, illum diis vota reddentem
1861 III     |            passus Agamemnon me diutius declamare in porticu, quam ipse in
1862 XLVIII  |               quam controversiam hodie declamasti? Ego autem si causas non
1863 CVII    |          Resolvit Eumolpos tam iniquam declamationem et: "Intellego, inquit,
1864 II      |                caderet. Nondum iuvenes declamationibus continebantur, cum Sophocles
1865 XLVIII  |                 si me amas, peristasim declamationis tuae." ~Cum dixisset Agamemnon: "
1866 I       |               Num alio genere Furiarum declamatores inquietantur, qui clamant: '
1867 CXXXVII |              Danaen.~Carmina componat, declamet, concrepet omnes~et peragat
1868 CIII    |                litterae et suspicionem declinabunt quaerentium et vultus umbra
1869 LI      |           negavit, iussit illum Caesar decollari: quia enim, si scitum esset,
1870 CX      |              si repositum in pristinum decorem puerum gaudebam, abscondebam
1871 CX      |              sevocatumque me non minus decoro exornavit capillamento;
1872 XLV     |          gladiatores sestertiarios iam decrepitos, quos si sufflasses, cecidissent;
1873 LIV     |                vicem enim poenae venit decretum Trimalchionis, quo puerum
1874 LXXI    |      REQVIESCIT~HVIC SEVIRATVS ABSENTI DECRETVS EST~CVM POSSET IN OMNIBVS
1875 LXIV    |            inquit ille, quadrigae meae decucurrerunt, ex quo podagricus factus
1876 LXXXIX  |            opus versibus pandere: ~Iam decuma maestos inter ancipites
1877 XXXVII  |           babae! — non mehercules puto decumam partem esse quae dominum
1878 XLVII   |               et clara voce: "Ex quota decuria es?" Cum ille se ex quadragesima
1879 XLVII   |            ponas; si non, te iubebo in decuriam viatorum conici." Et cocum
1880 CXXIII  |        gressibus arva,~qualis Caucasea decurrens arduus arce~Amphitryoniades,
1881 CXXXII  |           verberata tandem ad ultionem decurrit, vocatque cubicularios et
1882 CV      |            sono inductae ad vapulantem decurrurrit. Iam Giton mirabili forma
1883 CXXXVIII|              digitis inter praecipitem decursum cruentatis. <. . .> ~"Chrysis,
1884 LXXI    |              EST~CVM POSSET IN OMNIBVS DECVRIIS ROMAE ESSE TAMEN NOLVIT~
1885 CXIX    |          rapuisse Catoni.~Namque — hoc dedecoris populo morumque ruina —~
1886 CVIII   |               praeter spoliati capitis dedecus superciliorum etiam aequalis
1887 LXXIV   |    Trimalchionem coepit et purgamentum dedecusque praedicare, qui non contineret
1888 XLVI    |              domum venire, et quicquid dederis, contentus est. Emi ergo
1889 XXXI    |               statim scietis, ait, cui dederitis beneficium. Vinum dominicum
1890 XCII    |              et cum puer illi potionem dedisset: "Malo te, inquit, quam
1891 CIX     |                natura deum: quae prima dedisti~aetati nostrae gaudia, prima
1892 CVII    |      paenitentia fugitivos reduxit, et dediticiis hostibus parcimus. Quid
1893 CI      |                in aliquem portum navem deducat, non sine praemio scilicet,
1894 XVII    |           usque ad necessitatem mortis deducit, ne scilicet iuvenili impulsi
1895 CXXXIV  |             descendit imago~carminibus deducta meis, trepidusque furentes~
1896 LXXIII  |           discussa in aliud triclinium deducti sumus ubi Fortunata disposuerat
1897 CXXIX   |               qua mulieres etiam lunam deducunt. <. . .> Itaque huius quoque
1898 CXVII   |            renovet. Et ne quid scaenae deesset, quotiescunque aliquem nostrum
1899 CXI     |             lugenti, et quotienscumque defecerat positum in monumento lumen
1900 LXXXVIII|                ergo mirari, si pictura defecit, cum omnibus dis hominibusque
1901 XXII    |       capitibus; lucernae quoque umore defectae tenue et extremum lumen
1902 CXIV    |                viderunt, qui suas opes defenderent, mutaverunt crudelitatem
1903 CIX     |           viscatis inligatae viminibus deferebantur ad manus. Tollebat plumas
1904 CI      |             familiae negotiantis, onus deferendum ad mercatum conducit. Hic
1905 LVIII   |              et tu sponsiunculam: exi, defero lamnam. Iam scies patrem
1906 CXXXII  |               doloris habent, in pedes deferunt: ~Quid me constricta spectatis
1907 VIII    |             novi?" inquam ego. At ille deficiens: "Cum errarem, inquit, per
1908 XXX     |               tabulae in utroque poste defixae, quarum altera, si bene
1909 CXV     |                  Adhuc tanquam ignotum deflebam, cum inviolatum os; fluctus
1910 CXI     |             qua recens cadaver matrona deflebat. ~"Proxima ergo nocte, cum
1911 CI      |           navem ab ingenti posse cursu deflecti, et Licham non utique circuiturum
1912 CV      |                est, domina, succurre". Deflectit aures Tryphaena iam sua
1913 CV      |               ad inguina mea luminibus deflexis movit officiosam manum,
1914 LXXIII  |               vinum in conspectu sacco defluens. Tum Trimalchio: "Amici,
1915 VII     |          consalutavi, quid in loco tam deformi faceret quaesivi. ~
1916 XXVIII  |            lippus, domino Trimalchione deformior. Cum ergo auferretur, ad
1917 CX      |      intellegebamque me non tralaticia deformitate esse insipitum, quem alloquio
1918 LXIX    |                 Cappadocem: nihil sibi defraudit, et mehercules laudo illum;
1919 CXXI    |               hiatu.~Tunc Fortuna levi defudit pectore voces:~'O genitor,
1920 CXXXIX  |                 quod biduo iam officio defuissem. Recte ergo me facturum,
1921 CXLI    |            propinquis suis consumantur defuncti, adeo quidem ut obiurgentur
1922 CXXXII  |                 Rogo te, mihi apodixin defunctoriam redde." Haec ut iratus effudi,
1923 CXXXVI  |             elidere manu. Nec satiatus defunctorio ictu, morte me anseris vindicavi:
1924 CXI     |        conditorium etiam prosecuta est defunctum, positumque in hypogaeo
1925 V       |            flumine largo~plenus Pierio defundes pectore verba." ~
1926 LXXV    |             peccat. Homines sumus, non dei." Idem et Scintilla flens
1927 LVI     |           etiam philosophos de negotio deiciehat, cum pittacia in scypho
1928 CXXIII  |          demisit Olympi~et periturorum deiecit tela Gigantum.~"Dum Caesar
1929 CXXXVI  |         adiecerat, anumque pondere suo deiectam super foculum mittit. Frangitur
1930 LXX     |            Quid multa? Paene de lectis deiecti sumus, adeo totum triclinium
1931 LXXIX   |       somnumque morti iungerem. Tutius dein secutus consilium Gitona
1932 XXIX    |                ratiocinari didicisset, deinque dispensator factus esset,
1933 CII     |           puppim, per ipsa gubernacula delabendum est, a quorum regione funis
1934 XVI     |              loquimur, sera sua sponte delapsa cecidit reclusaeque subito
1935 I       |                in alium orbem terrarum delatos. Et ideo ego adulescentulos
1936 XLV     |          stigmam, nec illam nisi Orcus delebit. Sed sibi quisque peccat.
1937 XLV     |       deprehensus est cum dominam suam delectaretur. Videbis populi rixam inter
1938 LXIV    |                nihil narras? nihil nos delectaris? Et solebas suavius esse,
1939 XCII    |           Oportet hodie bene sit". Non delectavit me tam curiosum principium,
1940 XCIX    |                bonarum artium magister deleret sine cicatrice." Incultis
1941 II      |              umbraticus doctor ingenia deleverat, cum Pindarus novemque lyrici
1942 LXXX    |              qui amicitiae sacramentum delevi." Inhibuimus ferrum post
1943 XXIII   |             procaces,~molles, veteres, Deliaci manu recisi. ~Consumptis
1944 CXXXVI  |             illa carnis etiam paululum delibat et dum coaequale natalium
1945 XXVI    |               quies. Itaque cum maesti deliberaremus quonam genere praesentem
1946 LXXX    |        commisique iudici litem. Qui ne deliberavit quidem, ut videretur cunctatus,
1947 XLV     |             nec haec sola. Non debemus delicati esse; ubique medius caelus
1948 XXXIII  |         tesseris, notavique rem omnium delicatissimam. Pro calculis enim albis
1949 LXIII   |             Chiam gessi, ipsimi nostri delicatus decessit, mehercules margaritum, <
1950 XXVIII  |         quattuor et chiramaxio, in quo deliciae eius vehebantur, puer vetulus,
1951 LXXXIV  |           frugalilatis meae hostis, ut deliniri posset. Nunc veteranus est
1952 LXXXIX  |               dubia pendebat metu,~cum Delio profante caesi vertices~
1953 CXXX    |              hunc diem usque ad mortem deliqui. Habes confitentem reum:
1954 CXXV    |                impuneque suos, si quid deliquissent in ea urbe, beneficio amicorum
1955 LXXXVIII|           Apelles Phidiasque, Graeculi delirantes, fecerunt. ~
1956 CXXII   |                ubi personuit, de caelo Delphicus ales~omina laeta dedit pepulitque
1957 CXXXV   |                marmore terra~muneribus delusa suis, sed crate saligna~
1958 XLVI    |              sed venit <raro; scit qui>dem litteras, sed non vult laborare.
1959 LXI     |        semissem habui; in illius sinum demandavi, nec unquam fefellitus sum.
1960 CII     |                non mutat. Audite, quid dementi succurrerit: praeligemus
1961 CXV     |            servis irascimur. Quae ergo dementia est, omnia facere, ne quid
1962 LXXX    |           gradum. Inter hanc miserorum dementiam infelicissimus puer tangebat
1963 LXXXVIII|                 At nos vino scortisque demersi ne paratas quidem artes
1964 CXX     |               Est locus exciso penitus demersus hiatu~Parthenopen inter
1965 LXVIII  |             barbariae aut adiectum aut deminutum clamorem, miscebat Atellanicos
1966 LII     |            quia nugax es." Statim puer demisso labro orare. At ille: "Quid
1967 LX      |             videlicet grandi excussus, demittitur, cuius per totum orbem coronae
1968 LXXXVIII|           Itaque herbarum omnium sucos Democritus expressit, et ne lapidum
1969 II      |              certe neque Platona neque Demosthenen ad hoc genus exercitationis
1970 V       |             liber, et ingentis quatiat Demosthenis arma.~Hinc Romana manus
1971 LXVIII  |            unquam. Illum emi trecentis denariis. . ." ~
1972         | denique
1973 V       |                celeri distincta meatu.~Dent epulas et bella truci memorata
1974 CXIX    |              excutitur, ne desit belua dente~ad mortes pretiosa; fame
1975 LVIII   |        dupunduarius. Recte, venies sub dentem: aut ego non me novi, aut
1976 CXXXV   |               accusans improba tollit, dentibusque folliculos pariter spoliat,
1977 CIII    |              capitaque cum superciliis denudanda tonsori praebuimus. Implevit
1978 CVIII   |        relicturum se navis ministerium denuntiante, si non desinat rabies libidine
1979 XCIV    |               foras exi". Confusus hac denuntiatione Eumolpus non quaesiit iracundiae
1980 CVII    |           supercilia tua excussit? Cui deo crinem vovisti? Pharmace,
1981 XL      |              cuius dentibus sportellae dependebant duae palmulis textae, altera
1982 CXXIII  |         virique~armaque congesta strue deplorata iacebant.~Ecce etiam rigido
1983 CXXIII  |                penates~occultat gremio deploratumque relinquit~limen, et absentem
1984 XV      |        flagitabant uti apud se utraque deponerentur ac postero die iudex querelam
1985 CIX     |             foederibus compositis arma deponimus, et ne residua in animis
1986 CXXXIII |              haec ago curaque sollerti deposito meo caveo, intravit delubrum
1987 CVII    |               miseris, quam quod nocte deposuerunt capillos: hoc argumento
1988 CVIII   |           auxilia. Nec quicquam pro me deprecabar, sed intentans in oculos
1989 XLIX    |            tortores maestus consistit. Deprecari tamen omnes coeperunt et
1990 XXX     |                atrio aureos numerantem deprecati sumus ut servo remitteret
1991 CXXXIII |           positoque in limine genu sic deprecatus sum numen aversum: ~Nympharum
1992 CIV     |             qui nocte miserorum furtum deprehenderat, Hesus nomine, subito proclamat: "
1993 CXXV    |           Africam miserit mendaciumque deprehenderit nostrum? Quid, si etiam
1994 LIII    |                balneatoris contubernio deprehensa, et atriensis Baias relegatus;
1995 XXII    |          venerant ad praedam, postquam deprehensos se intellexerunt, pariter
1996 CXIX    |               praeda.~Praeterea gemino deprensam gurgite plebem~faenoris
1997 LXIX    |                et inferius labrum manu deprimente. Vltimo etiam in medium
1998 CXXIII  |              Dum Caesar tumidas iratus deprimit arces,~interea volucer molis
1999 XIX     |               paria composueram ut, si depugnandum foret, ipse cum Quartilla
2000 XXII    |           laberetur, illa quae iniuria depulsa fuerat ancilla totam faciem
2001 CXXIII  |                nec rupti turbine venti~derant, aut tumida confractum grandine
2002 LVIII   |               ego non me novi, aut non deridebis, licet barbam auream habeas.
2003 LXXXI   |             mutuis libidinibus attriti derident solitudinem meam. Sed non
2004 LXI     |                 satius est rideri quam derideri." ~Haec ubi dicta dedit~
2005 XLVI    |               et ideo pauperorum verba derides. Scimus te prae litteras
2006 XCII    |              imitatione petulantissima deriserunt, illum autem frequentia
2007 CVI     |              et adumbrata inscriptione derisi". Volebat Tryphaena misereri,
2008 XVI     |            erat operto capite, et: "Me derisisse, inquit, vos putabatis?
2009 LXXXVII |             questus est deceptum se et derisum traductumque inter condiscipulos,
2010 XIV     |                 quam in ambiguam litem descendere: ~Quid faciant leges, ubi
2011 LX      |          tectum petauristarius aliquis descenderet. Nec minus reliqui convivae
2012 CXXXI   |    consurrexissem, in eundem platanona descendi, etiam si locum inauspicatum
2013 CXXII   |                ubi Graio numine pulsae~descendunt rupes et se patiuntur adiri,~
2014 CXXIV   |             deum terras exosa furentes~deserit, atque hominum damnatum
2015 CXXIII  |             visu,~quo mens icta iubet, deserta ducitur urbe.~Gaudet Roma
2016 LXXXIII |            pannis, ~atque inopi lingua desertas invocat artes. ~
2017 CXIX    |         mutoque in litore tantum~solae desertis adspirant frondibus aurae.~
2018 CXXIII  |               unda,~pro pudor! imperii deserto nomine fugit,~ut Fortuna
2019 LXXXI   |       deversorio Graecae urbis iacerem desertus? Et quis hanc mihi solitudinem