[LVIII]
Post hoc dictum Giton, qui ad pedes stabat, risum iam diu compressum etiam
indecenter effudit. Quod cum animadvertisset adversarius Ascylti, flexit
convicium in puerum et: "Tu autem, inquit, etiam tu rides, caepa cirrata? O?
Saturnalia? rogo, mensis December est? Quando vicesimam numerasti? Quid faciat
crucis offla, corvorum cibaria. Curabo iam tibi Iovis iratus sit, et isti qui tibi
non imperat. Ita satur pane fiam, ut ego istud conliberto meo dono, alioquin
iam tibi depraesentiarum reddidissem. Bene nos habemus, at isti nugae, qui tibi
non imperant. Plane qualis dominus, talis et servus. Vix me teneo, nec sum
natura caldicerebrius, <sed> cum coepi, matrem meam dupundii non facio.
Recte, videbo te in publicum, mus, immo terrae tuber: nec sursum nec deorsum
non cresco, nisi dominum tuum in rutae folium non conieci, nec tibi parsero,
licet mehercules Iovem Olympium clames. Curabo longe tibi sit comula ista
besalis et dominus dupunduarius. Recte, venies sub dentem: aut ego non me novi,
aut non deridebis, licet barbam auream habeas. Athana tibi irata sit curabo, et
qui te primus deurode fecit. Non didici geometrias, critica et alogas naenias,
sed lapidarias litteras scio, partes centum dico ad aes, ad pondus, ad nummum.
Ad summam, si quid vis, ego et tu sponsiunculam: exi, defero lamnam. Iam scies
patrem tuum mercedes perdidisse, quamvis et rhetoricam scis. Ecce:
'Qui de nobis? longe venio, late venio: solve me'.
Dicam tibi, qui de nobis currit et de loco non movetur; qui de nobis crescit
et minor fit. Curris, stupes, satagis, tanquam mus in matella. Ergo aut tace aut
meliorem noli molestare, qui te natum non putat, nisi si me iudicas anulos
buxeos curare, quos amicae tuae involasti. Occuponem propitium! Eamus in forum et pecunias mutuemur: iam scies hoc
ferrum fidem habere. Vah, bella res est volpis uda! Ita lucrum faciam et
ita bene moriar ut populus per exitum meum iuret, nisi te toga ubique perversa
fuero persecutus. Bella res et iste, qui te haec docet: mufrius, non magister.
<Nos aliter> didicimus. Dicebat enim magister: 'Sunt vestra salva? Recta
domum. Cave circumspicias, cave maiorem maledicas'. At nunc mera mapalia: nemo
dupondii evadit. Ego, quod me
sic vides, propter artificium meum diis gratias ago."
|