[LXV] Hanc humanitatem insecutae sunt matteae, quarum
etiam recordatio me, si qua est dicenti fides, offendit. Singulae enim gallinae
altiles pro turdis circumlatae sunt et ova anserina pilleata, quae ut
comessemus, ambitiosissime <a> nobis Trimalchio petiit dicens exossatas
esse gallinas. Inter haec triclinii valvas lictor percussit, amictusque veste
alba cum ingenti frequentia comissator intravit. Ego maiestate conterritus
praetorem putabam venisse. Itaque temptavi assurgere et nudos pedes in terram
deferre. Risit hanc trepidationem Agamemnon et: "Contine te, inquit, homo stultissime.
Habinnas sevir est idemque lapidarius, qui videtur monumenta optime
facere."
Recreatus hoc sermone reposui cubitum, Habinnamque intrantem cum admiratione
ingenti spectabam. Ille autem iam ebrius uxoris suae umeris imposuerat manus,
oneratusque aliquot coronis et unguento per frontem in oculos fluente,
praetorio loco se posuit, continuoque vinum et caldam poposcit. Delectatus hac
Trimalchio hilaritate et ipse capaciorem poposcit scyphum, quaesivitque quomodo
acceptus esset. "Omnia, inquit, habuimus praeter te; oculi enim mei hic
erant. Et mehercules bene fuit. Scissa lautum novendialem servo suo misello
faciebat, quem mortuum manu miserat. Et, puto, cum vicensimariis magnam
mantissam habet; quinquaginta enim millibus aestimant mortuum. Sed tamen suaviter fuit, etiam si
coacti sumus dimidias potiones super ossucula eius effundere."
|