[II] "Qui inter haec nutriuntur, non magis sapere
possunt quam bene olere qui in culina habitant. Pace vestra liceat dixisse,
primi omnium eloquentiam perdidistis. Levibus enim atque inanibus sonis
ludibria quaedam excitando, effecistis ut corpus orationis enervaretur et
caderet. Nondum iuvenes
declamationibus continebantur, cum Sophocles aut Euripides invenerunt verba quibus
deberent loqui. Nondum umbraticus doctor ingenia deleverat, cum Pindarus
novemque lyrici Homericis versibus canere timuerunt. Et ne poetas quidem ad
testimonium citem, certe neque Platona neque Demosthenen ad hoc genus
exercitationis accessisse video. Grandis et, ut ita dicam, pudica oratio
non est maculosa nec turgida, sed naturali pulchritudine exsurgit. Nuper
ventosa istaec et enormis loquacitas Athenas ex Asia commigravit animosque
iuvenum ad magna surgentes veluti pestilenti quodam sidere adflavit, semelque
corrupta regula eloquentia stetit et obmutuit. Ad summam, quis postea Thucydidis, quis
Hyperidis ad famam processit? Ac ne carmen quidem sani coloris enituit,
sed omnia quasi eodem cibo pasta non potuerunt usque ad senectutem canescere.
Pictura quoque non alium exitum fecit, postquam Aegyptiorum audacia tam magnae
artis compendiariam invenit."
|