[CXXX]
"POLYAENOS CIRCAE SALVTEM. Fateor me, domina, saepe peccasse; nam
et homo sum et adhuc iuvenis. Numquam tamen ante hunc diem usque ad mortem
deliqui. Habes confitentem reum: quicquid iusseris, merui. Proditionem feci,
hominem occidi, templum violavi: in haec facinora quaere supplicium. Sive
occidere placet, ferro meo venio; sive verberibus contenta es, curro nudus ad
dominam. Illud unum memento, non me sed instrumenta peccasse. Paratus miles
arma non habui. Quis hoc turbaverit nescio. Forsitan animus antecessit corporis
moram, forsitan dum omnia concupisco, voluptatem tempore consumpsi. Non invenio
quod feci. Paralysin tamen cavere iubes: tanquam iam maior fieri possit, quae
abstulit mihi per quod etiam te habere potui. Summa tamen excusationis meae
haec est: placebo tibi, si me culpam emendare permiseris." Dimissa cum
eiusmodi pollicitatione Chryside curavi diligentius noxiosissimum corpus, balneoque
praeterito modica unctione usus, mox cibis validioribus pastus, id est bulbis
cochlearumque sine iure cervicibus, hausi parcius merum. Hinc ante somnum
levissima ambulatione compositus sine Gitone cubiculum intravi. Tanta erat
placandi cura, ut timerem ne latus meum frater convelleret.
|