[XXVIII]
Longum erat singula excipere. Itaque intravimus balneum, et sudore
calfacti momento temporis ad frigidam eximus. Iam Trimalchio unguento perfusus
tergebatur, non linteis, sed palliis ex lana mollissima factis. Tres interim iatraliptae in
conspectu eius Falernum potabant, et cum plurimum rixantes effunderent,
Trimalchio hoc suum propinasse dicebat. Hinc involutus coccina gausapa lecticae
impositus est praecedentibus phaleratis cursoribus quattuor et chiramaxio, in
quo deliciae eius vehebantur, puer vetulus, lippus, domino Trimalchione
deformior. Cum ergo auferretur, ad caput eius symphoniacus cum minimis tibiis
accessit et tanquam in aurem aliquid secreto diceret, toto itinere cantavit.
Sequimur nos admiratione
iam saturi et cum Agamemnone ad ianuam pervenimus, in cuius poste libellus erat
cum hac inscriptione fixus:
QVISQVIS
SERVVS SINE DOMINICO IVSSV FORAS EXIERIT ACCIPIET PLAGAS CENTVM.
In aditu autem ipso stabat ostiarius prasinatus, cerasino succinctus
cingulo, atque in lance argentea pisum purgabat. Super limen autem cavea
pendebat aurea in qua pica varia intrantes salutabat.
|