[XXXI] Obligati tam grandi beneficio cum intrassemus
triclinium, occurrit nobis ille idem servus, pro quo rogaveramus, et
stupentibus spississima basia impegit gratias agens humanitati nostrae."
Ad summam, statim scietis, ait, cui dederitis beneficium. Vinum dominicum ministratoris
gratia est."
Tandem ergo discubuimus, pueris Alexandrinis aquam in manus nivatam
infundentibus, aliisque insequentibus ad pedes ac paronychia cum ingenti
subtilitate tollentibus. Ac ne in hoc quidem tam molesto tacebant officio, sed
obiter cantabant. Ego experiri volui an tota familia cantaret, itaque potionem
poposci. Paratissimus puer non minus me acido cantico excepit, et quisquis
aliquid rogatus erat ut daret. Pantomimi chorum, non patris familiae triclinium
crederes.
Allata est tamen gustatio valde lauta; nam iam omnes discubuerant praeter
ipsum Trimachionem, cui locus novo more primus servabatur. Ceterum in
promulsidari asellus erat Corinthius cum bisaccio positus, qui habebat olivas
in altera parte albas, in altera nigras. Tegebant asellum duae lances, in
quarum marginibus nomen Trimalchionis inscriptum erat et argenti pondus.
Ponticuli etiam ferruminati sustinebant glires melle ac papavere sparsos.
Fuerunt et tomacula supra craticulam argenteam ferventia posita et infra
craticulam Syriaca pruna cum granis Punici mali.
|