Lib. Cap.
1 I,1 | Euagon Thasius, Euphronii duo, unus Atheniensis, alter
2 I,1 | Hegesias Maronites, Menandri duo, unus Prieneus, alter Heracleotes,
3 I,2 | dicebat suas reddere vites. Duo in primis spectasse videntur
4 I,6 | per se tutus. Formae cum duo genera sint, una quam natura
5 I,6 | quartum, ut in eo fundo haec duo aut tria sint, ut multis
6 I,7 | duas sequuntur altera illa duo, ut plus reddant musti et
7 I,8 | Italia. Cuius generis nomina duo, pedamenta et iuga. Quibus
8 I,8 | acratophoro vinum. Huius genera duo: unum, in quo terra cubilia
9 I,13| evehatur. Secundum villam duo habere oportet stercilina
10 I,18| aut eo plus colas, ideo duo vilici aut tres habendi.
11 I,18| dimidium oliveti, sequetur ut duo vilicos et duas vilicas
12 I,19| iugera CC arvi boum iuga duo satis esse scribit, Cato
13 I,23| Et quoniam habemus illa duo prima ex divisione quadripertita,
14 I,23| nascitur utilis ad aliquam rem, duo consideranda, quae et quo
15 II,1 | agni, haedi tres, porci duo. E quis qui iam puri sunt
16 II,1 | Cuius scientiae genera duo, ut in homine, unum ad quae
17 II,2 | singulas oves, ut agni cordi duo pro una ove adnumerentur,
18 II,3 | pilo, nisi si glabrae sunt (duo enim genera earum); sub
19 II,3 | signorum excluserint; sunt duo haedi at capra non longe
20 II,5 | Atticus, ad matrices LXX duo, unum anniculum, alterum
21 II,5 | numerum; nam apud Atticum duo tauri in septuaginta matribus
22 II,6 | nascuntur. Horum genera duo: unum ferum, quos vocant
23 II,7 | medios dicitur amittere, duo superiores, totidem inferiores.
24 II,9 | de canibus quoniam genera duo, unum venaticum et pertinet
25 II,9 | gregi in fundum satis esse duo, et id marem et feminam.
26 III,1 | dicuntur, eae tamen circiter duo milia annorum et centum
27 III,1 | libros institui, e quis duo scripsi, primum ad Fundaniam
28 III,2 | ego non esse ipse vidi. Duo enim genera cum sint pastionum,
29 III,3 | erat, in quo essent aviaria duo dumtaxat: in plano cohors,
30 III,4 | fecerunt cupiditate. ~Merula, Duo genera sunt, inquit, ornithonis:
31 III,5 | dodrantem alta; ipsum falere ad duo pedes altum a stagno, latum
32 III,5 | tympanum in latitudinem duo pedes et semipedem, in altitudinem
33 III,7 | putares, quamvis ferae essent. Duo enim genera earum in peristerotrophio
34 III,12| leporario habere oportet. Duo quidem utique te habere
35 III,16| nostrum, quem audivi dicentem duo milites se habuisse in Hispania
36 III,16| ut Menecrates scribit, duo, niger et varius, qui ita
37 III,16| ut expediat mellario, cum duo sint in eadem alvo, interficere
38 III,16| ut ne altitudine escendat duo aut tres digitos; in qua
39 III,16| multitudinem liberorum, huius quod duo solent praeire signa, scitur:
40 III,17| cum piscinarum genera sint duo, dulcium et salsarum, alterum
41 III,17| enim memini hunc Caesari duo milia murenarum mutua dedisse
|