Lib. Cap.

 1     I,6 |           de naturali. Igitur cum tria genera sint a specie simplicia
 2     I,6 |          in eo fundo haec duo aut tria sint, ut multis locis licet
 3     I,6 |        altis contra. Propter haec tria fastigia formae discrimina
 4     I,6 |           Haec atque huiusce modi tria fastigia agri ad colendum
 5     I,9 |  rubicundior appositus. Sic magna tria discrimina terrae, quod
 6     I,18|           scies quantam pares, si tria animadverteris diligenter:
 7     I,22|          ferro, ut plostra maiora tria, aratra cum vomeribus sex,
 8     I,48|        est, in hordeo et tritico, tria habet continentia, granum,
 9     I,50|      vocabulo declinata. Frumenti tria genera sunt messionis, unum,
10    II,1 | dimittemus, inquit, antequam illa tria explicaris, quae coeperas
11    II,1 |          sumus interpellati. Quae tria? inquit Murrius, an ea quae
12    II,1 |           pecudibus, cuius genera tria, oves capra sus, altera
13   III,1 |    constituta sunt fructus causa, tria genera, unum de agri cultura,
14   III,3 |           disciplinae genera sunt tria: ornithones, leporaria,
15   III,3 |          his sex partibus ad ista tria genera item tria genera
16   III,3 |          ad ista tria genera item tria genera artificum paranda,
17   III,9 |        habeat, scilicet genera ei tria paranda, maxime villaticas
18   III,12|      faciant pingues. Quorum ergo tria genera fere sunt: unum Italicum
19   III,12|    lateant in agris. Horum omnium tria genera, si possis, in leporario
20   III,16|           ab his cibaria condere. Tria enim harum: cibus, domus,
21   III,16|     seditiones. Et quidam dicunt, tria genera cum sint ducum in