Lib. Cap.

 1   III,2 |     ad sinistram ei Cornelius Merula consulari familia ortus
 2   III,2 |      aedificium hic me Lucius Merula impulit ut cuperem habere,
 3   III,2 | Seianas pastiones non negauit Merula; ego non esse ipse vidi.
 4   III,2 |     toto fundo. Certe, inquit Merula; nam ibi vidi greges magnos
 5   III,2 |       vendidit piscis? Axius, Merula mi, inquit, recipe me quaeso
 6   III,3 |                               Merula non gravate, Primum, inquit,
 7   III,4 |      me fecerunt cupiditate. ~Merula, Duo genera sunt, inquit,
 8   III,6 |    tecum duceret serram. Quoi Merula, De pavonibus nostra memoria,
 9   III,7 |  involant columbae, de quibus Merula Axio: Si umquam peristerotrophion
10   III,7 |       condere in loculos. Tu, Merula, sic perge deinceps. ~8.
11   III,9 |        de gallinis dic sodes, Merula: tum de reliquis siquid
12   III,10|  Seius habent magnos aliquot. Merula, Seius, inquit, ita greges
13   III,14|  inquit, sublevavit Appius, O Merula noster. Quod ad venationem
14   III,16|     earum arte naturali audi. Merula, ut cetera fecit, historicos
15   III,16|      ac belli habeant. Sed, O Merula, Axius noster ne, dum haec
16   III,16|    cursu lampada tibe trado. ~Merula, De fructu, inquit, hoc
17   III,17|      ac discederet in hortos. Merula, Tertium actum de pastionibus