|
34.
Sexto intervallo ab aequinoctio autumnali incipere scribunt oportere serere
usque ad diem nonagensimum unum. Post brumam, nisi quae necessaria causa
coegerit, non serere, quod tantum intersit, ut ante brumam sata quae septimo
die, post brumam sata quadragesimo die vix existant. Neque ante aequinoctium
incipi oportere putant, quod, si minus idoneae tempestates sint consecutae,
putescere semina soleant. Fabam optime seri in vergiliarum occasu: uvas autem
legere et vindemiam facere inter aequinoctium autumnale et vergiliarum occasum;
dein vites putare incipere et propagare et serere poma. Haec aliquot
regionibus, ubi maturius frigora fiunt asperiora, melius verno tempore.
35.
Septimo intervallo inter vergiliarum occasum et brumam haec fieri oportere
dicunt: Serere lilium et crocum. Quae iam egit radicem rosa, ea conciditur
radicitus in virgulas palmares et obruitur, haec eadem postea transfertur facta
viviradix. Violaria in fundo facere non est utile, ideo quod necesse est terra
adruenda pulvinos fieri, quos inrigationes et pluviae tempestates abluunt et
agrum faciunt macriorem. A favonio usque ad arcturi exortum recte serpillum e
seminario transferri, quod dictum ab eo, quod serpit. Fossas novas fodere, veteres
tergere, vineas arbustumque putare, dum in XV diebus ante et post brumam, ut
pleraque, ne facias. Nec non tum aliquid recte seritur, ut ulmi.
36.
Octavo intervallo inter brumam et favonium haec fieri oportet. De segetibus,
siqua est aqua, deduci; sin siccitates sunt et terra teneritudinem habet,
sarire. Vineas arbustaque putare. Cum in
agris opus fieri non potest, quae sub tecto possunt tunc conficienda antelucano
tempore hiberno. Quae dixi scripta et proposita habere in villa oportet, maxime ut vilicus
norit.
|