49.
Cum conticuisset nec interrogaretur, de nutricatu credens nihil desiderari,
Dicam, inquit, de fructibus maturis capiendis. Primum de pratis summissis
herba, cum crescere desiit et aestu arescit, subsecari falcibus debet et, quaad
perarescat, furcillis versari; cum peraruit, de his manipulos fieri ac vehi ad
villam; tum de pratis stipulam rastellis eradi atque addere faenisiciae
cumulum. Quo facto sicilienda prata, id est falcibus consectanda quae
faenisices praeterierunt ac quasi herba tuberosum reliquerunt campum. A qua
sectione arbitror dictum sicilire pratum.
50.
Messis proprio nomine dicitur in iis quae metimur, maxime in frumento, et ab eo
esse vocabulo declinata. Frumenti tria genera sunt messionis, unum, ut in
Umbria, ubi falce secundum terram succidunt stramentum et manipulum, ut quemque
subsicuerunt, ponunt in terra. Ubi eos fecerunt multos, iterum eos percensent ac de
singulis secant inter spicas et stramentum. Spicas coiciunt in corbem atque in
aream mittunt, stramenta relincunt in segete, unde tollantur in acervum. Altero
modo metunt, ut in Piceno, ubi ligneum habent incurvum bacillum, in quo sit extremo
serrula ferrea. Haec cum comprendit
fascem spicarum, desecat et stramenta stantia in segeti relinquit, ut postea
subsecentur. Tertio modo metitur, ut sub urbe Roma et locis plerisque, ut
stramentum medium subsicent, quod manu sinistra summum prendunt; a quo medio
messem dictam puto. Infra manum stramentum cum terra haeret, postea subsecatur;
contra quod cum spica stramentum haeret, corbibus in aream defertur. Ibi
discedit in aperto loco palam: a quo potest nominata esse palea. Alii
stramentum ab stando, ut st[r]amen, dictum putant; alii ab stratu, quod id
substernatur pecori. Cum est matura seges, metendum, cum in ea [in] iugerum
fere una opera propemodum in facili agro satis esse dicatur. Messas spicas
corbibus in aream deferre debent.
51.
Aream esse oportet in agro sublimiori loco, quam perflare possit ventus; hanc
esse modicam pro magnitudine segetis, potissimum rutundam et mediam paulo
extumidam, ut, si pluerit, non consistat aqua et quam brevissimo itinere extra
aream defluere possit; omne porro brevissimum in rutundo e medio ad extremum.
Solida terra pavita, maxime si est argilla, ne, aestu peminosa si sit, in rimis
eius grana oblitescant et recipiant aquam et ostia aperiant muribus ac
formicis. Itaque amurca solent perfundere, ea enim herbarum et formicarum et
talparum venenum. Quidam aream ut habeant soldam, muniunt lapide aut etiam
faciunt pavimentum. Non nulli etiam tegunt areas, ut in Bagiennis, quod ibi
saepe id temporis anni oriuntur nimbi. Ubi
ea retecta et loca calda, prope aream faciundum umbracula, quo succedant
homines in aestu tempore meridiano.
|