Lib. Ver.
1 1, 7 | Albanique patres, atque altae moenia Romae. ~
2 1, 259| moenia, sublimemque feres ad sidera
3 1, 264| contundet, moresque viris et moenia ponet,~
4 1, 277| moenia, Romanosque suo de nomine
5 1, 366| moenia surgentemque novae Karthaginis
6 1, 410| Talibus incusat, gressumque ad moenia tendit: ~
7 1, 437| O fortunati, quorum iam moenia surgunt!»~
8 1, 645| ferat haec, ipsumque ad moenia ducat;~
9 2, 187| recipi portis, aut duci in moenia possit,~
10 2, 193| ultro Asiam magno Pelopea ad moenia bello~
11 2, 234| Dividimus muros et moenia pandimus urbis. ~
12 2, 242| moenia Dardanidum, quater ipso
13 2, 252| Myrmidonumque dolos; fusi per moenia Teucri~
14 2, 294| cape fatorum comites, his moenia quaere~
15 2, 298| Diverso interea miscentur moenia luctu,~
16 2, 705| Dixerat ille; et iam per moenia clarior ignis~
17 3, 17 | moenia prima loco, fatis ingressus
18 3, 85 | propriam, Thymbraee, domum; da moenia fessis~
19 3, 100| et cuncti quae sint ea moenia quaerunt,~
20 3, 159| imperiumque urbi dabimus: tu moenia magnis~
21 3, 398| cuncta malis habitantur moenia Grais. ~
22 3, 399| Hic et Narycii posuerunt moenia Locri,~
23 3, 501| intraro, gentique meae data moenia cernam,~
24 3, 704| moenia, magnanimum quondam generator
25 4, 74 | Nunc media Aenean secum per moenia ducit,~
26 4, 96 | me adeo fallit veritam te moenia nostra~
27 4, 220| omnipotens, oculosque ad moenia torsit~
28 4, 325| moror? An mea Pygmalion dum moenia frater~
29 4, 655| Urbem praeclaram statui; mea moenia vidi;~
30 5, 3 | moenia respiciens, quae iam infelicis
31 5, 633| nullane iam Troiae dicentur moenia? Nusquam~
32 5, 717| his habeant terris sine moenia fessi: ~
33 5, 737| omne tuum, et quae dentur moenia, disces. ~
34 5, 798| concessa peto, si dant ea moenia Parcae.»~
35 5, 811| structa meis manibus periurae moenia Troiae. ~
36 6, 541| dextera quae Ditis magni sub moenia tendit,~
37 6, 549| moenia lata videt, triplici circumdata
38 6, 631| moenia conspicio atque adverso
39 7, 131| quive habeant homines, ubi moenia gentis,~
40 7, 145| advenisse diem, quo debita moenia condant. ~
41 7, 153| centum oratores augusta ad moenia regis~
42 7, 157| passibus. Ipse humili designat moenia fossa~
43 7, 670| gemini fratres Tiburtia moenia linquunt,~
44 7, 740| quos maliferae despectant moenia Abellae,~
45 8, 165| Accessi et cupidus Phenei sub moenia duxi. ~
46 8, 385| qui coeant populi, quae moenia clausis~
47 8, 715| moenia, dis Italis votum inmortale
48 9, 39 | condunt se Teucri portas et moenia complent. ~
49 9, 144| animos. At non viderunt moenia Troiae~
50 9, 160| cura datur Messapo et moenia cingere flammis. ~
51 9, 196| posse viam ad muros et moenia Pallantea.»~
52 9, 218| persequitur magni nec moenia curat Acestae,»~
53 9, 241| quaesitum Aenean et moenia Pallantea,~
54 9, 286| mecum excedentem, non moenia regis Acestae. ~
55 9, 524| rescindit vallum et scalas in moenia poscit. ~
56 9, 782| alios muros, quae iam ultra moenia habetis? ~
57 10, 22 | Non clausa tegunt iam moenia Teucros: ~
58 10, 119| sternere caede viros et moenia cingere flammis. ~
59 10, 167| mille manus iuvenum, qui moenia Clusi~
60 11, 140| Evandrum Evandrique domos et moenia replet,~
61 11, 288| apud durae cessatum est moenia Troiae,~
62 11, 323| Considant, si tantus amor, et moenia condant. ~
63 11, 506| pedes ad muros subsiste et moenia serva.»~
64 11, 619| reiciunt parmas et equos ad moenia vertunt. ~
65 11, 629| bis Tusci Rutulos egere ad moenia versos,~
66 11, 871| petunt et equis aversi ad moenia tendunt. ~
67 11, 900| corripuisse, metum iam ad moenia ferri. ~
68 11, 915| considunt castris ante urbem et moenia vallant. ~ ~
69 12, 148| res Latio, Turnum et tua moenia texi: ~
70 12, 193| imperium sollemne socer; mihi moenia Teucri~
71 12, 361| ausi temptare ferunt, sic moenia condunt.»~
72 12, 579| inter primos dextram sub moenia tendit~
73 12, 585| Dardanidis ipsumque trahunt in moenia regem,~
74 12, 620| mihi! Quid tanto turbantur moenia luctu? ~
75 12, 670| ardentis oculorum orbes ad moenia torsit~
76 12, 706| moenia quique imos pulsabant ariete
77 12, 745| vasta palus, hinc ardua moenia cingunt. ~
|