Lib. Ver.
1 1, 240| nunc eadem fortuna viros tot casibus actos~
2 1, 454| reginam opperiens, dum, quae fortuna sit urbi,~
3 1, 517| quae fortuna viris, classem quo litore
4 1, 628| quoque per multos similis fortuna labores~
5 2, 79 | primum; nec, si miserum Fortuna Sinonem~
6 2, 350| certa sequi, quae sit rebus fortuna videtis: ~
7 2, 385| sternimus: adspirat primo fortuna labori. ~
8 2, 387| socii, qua prima» inquit «fortuna salutis~
9 2, 656| quod consilium aut quae iam fortuna dabatur? ~
10 3, 16 | dum Fortuna fuit. Feror huc, et litore
11 3, 53 | opes fractae Teucrum, et Fortuna recessit,~
12 3, 318| excipit, aut quae digna satis fortuna revisit~
13 3, 493| Vivite felices, quibus est fortuna peracta~
14 3, 609| hortamur; quae deinde agitet fortuna, fateri. ~
15 3, 615| paupere (mansissetque utinam fortuna!) profectus. ~
16 4, 109| modo, quod memoras, factum fortuna sequatur. ~
17 4, 434| dum mea me victam doceat fortuna dolere. ~
18 4, 603| Verum anceps pugnae fuerat fortuna: fuisset. ~
19 4, 653| et, quem dederat cursum fortuna, peregi,~
20 5, 22 | sufficimus. Superat quoniam Fortuna, sequamur,~
21 5, 356| ni me, quae Salium, fortuna inimica tulisset? ~
22 5, 604| Hic primum fortuna fidem mutata novavit. ~
23 5, 625| infelix, cui te exitio Fortuna reservat? ~
24 5, 710| quidquid erit, superanda omnis fortuna ferendo est. ~
25 6, 62 | hac Troiana tenus fuerit Fortuna secuta. ~
26 6, 96 | qua tua te Fortuna sinet. Via prima salutis,~
27 6, 533| monitu divom? An quae te Fortuna fatigat,~
28 7, 413| sed fortuna fuit; tectis hic Turnus
29 7, 559| locis; ego, siqua super fortuna laborum est,~
30 8, 15 | struat his coeptis, quem, si Fortuna sequatur,~
31 8, 127| Optume Graiugenum, cui me Fortuna precari~
32 8, 334| Fortuna omnipotens et ineluctabile
33 8, 578| aliquem infandum casum, Fortuna, minaris: ~
34 9, 41 | Aeneas: siqua interea fortuna fuisset,~
35 9, 214| humo solita aut siqua id Fortuna vetabit,~
36 9, 240| erigitur: si fortuna permittitis uti~
37 9, 260| obtestor; quaecumque mihi fortuna fidesque est,~
38 9, 282| dissimilem arguerit; tantum, fortuna secunda~
39 9, 723| et quo sit fortuna loco, qui casus agat res,~
40 10, 43 | dum fortuna fuit; vincant quos vincere
41 10, 49 | quamcumque viam dederit Fortuna, sequatur: ~
42 10, 107| quae cuique est fortuna hodie, quam quisque secat
43 10, 284| Audentis Fortuna iuvat,»~
44 10, 435| egregii forma, sed quis Fortuna negarat~
45 11, 43 | invidit Fortuna mihi, ne regna videres~
46 11, 108| Quaenam vos tanto fortuna indigna, Latini,~
47 11, 128| et te, siqua viam dederit fortuna, Latino~
48 11, 253| antiqui Ausonii, quae vos fortuna quietos~
49 11, 345| quid fortuna ferat populi, sed dicere
50 11, 413| funditus occidimus neque habet Fortuna regressum? ~
51 11, 427| lusit et in solido rursus Fortuna locavit. ~
52 11, 761| circuit et quae sit fortuna facillima, temptat. ~
53 12, 147| Qua visa est Fortuna pati Parcaeque sinebant~
54 12, 405| Nulla viam Fortuna regit, nihil auctor Apollo~
55 12, 593| Accidit haec fessis etiam fortuna Latinis,~
56 12, 637| ago? Aut quae iam spondet Fortuna salutem? ~
57 12, 677| quo deus et quo dura vocat Fortuna, sequamur. ~
58 12, 694| quaecumque est Fortuna, mea est: me verius unum~
|