Lib. Ver.
1 1, 15 | quam Iuno fertur terris magis omnibus
2 1, 36 | cum Iuno, aeternum servans sub pectore
3 1, 64 | Ad quem tum Iuno supplex his vocibus usa
4 1, 279| fine dedi. Quin aspera Iuno,~
5 1, 443| loco signum, quod regia Iuno~
6 1, 662| urit atrox Iuno, et sub noctem cura recursat. ~
7 1, 734| laetitiae Bacchus dator, et bona Iuno;~
8 2, 612| eruit; hic Iuno Scaeas saevissima portas~
9 3, 380| Helenum farique vetat Saturnia Iuno. ~
10 4, 114| Tum sic excepit regia Iuno: ~
11 4, 166| prima et Tellus et pronuba Iuno~
12 4, 371| anteferam? Iam iam nec maxuma Iuno,~
13 4, 608| interpres curarum et conscia Iuno,~
14 4, 693| Tum Iuno omnipotens, longum miserata
15 5, 606| de caelo misit Saturnia Iuno~
16 5, 679| adgnoscunt, excussaque pectore Iuno est. ~
17 6, 90 | dea; nec Teucris addita Iuno~
18 7, 330| Quam Iuno his acuit verbis ac talia
19 7, 438| mihi finge metus; nec regia Iuno~
20 7, 552| Tum contra Iuno; «Terrorum et fraudis abunde
21 8, 84 | tibi enim, tibi, maxuma Iuno,~
22 9, 2 | de caelo misit Saturnia Iuno~
23 9, 745| excepere aurae volnus; Saturnia Iuno~
24 9, 764| in tergum, Iuno vires animumque ministrat;~
25 9, 802| contra vires audet Saturnia Iuno~
26 10, 62 | Iliacos Teucris.» Tum regia Iuno~
27 10, 73 | egit? Ubi hic Iuno demissave nubibus Iris? ~
28 10, 96 | Talibus orabat Iuno, cunctique fremebant~
29 10, 611| Cui Iuno summissa «Quid, o pulcherrime
30 10, 628| Et Iuno adlacrimans: «Quid si,
31 10, 685| utramque viam, ter maxima Iuno~
32 10, 760| contra spectat Saturnia Iuno,~
33 12, 134| At Iuno e summo, qui nunc Albanus
34 12, 156| hoc tempus,» ait Saturnia Iuno: ~
35 12, 841| Adnuit his Iuno et mentem laetata retorsit. ~
|