Lib. Ver.
1 1, 155| prospiciens genitor caeloque invectus aperto~
2 1, 237| pollicitus, quae te, genitor, sententia vertit? ~
3 1, 621| auxilio Beli; genitor tum Belus opimam~
4 2, 635| antiquasque domos, genitor, quem tollere in altos~
5 2, 657| Mene efferre pedem, genitor, te posse relicto~
6 2, 699| Hic vero victus genitor se tollit ad auras,~
7 2, 717| Tu, genitor, cape sacra manu patriosque
8 3, 102| Tum genitor, veterum volvens monumenta
9 4, 208| aspicis haec, an te, genitor, cum fulmina torques,~
10 5, 817| iungit equos auro genitor, spumantiaque addit~
11 6, 695| Ille autem: «Tua me, genitor, tua tristis imago,~
12 6, 698| da, genitor, teque amplexu ne subtrahe
13 7, 122| domus, haec patria est. Genitor mihi talia namque~
14 7, 306| ipse deum antiquam genitor Calydona Dianae,~
15 7, 360| O genitor, nec te miseret gnataeque
16 8, 72 | tuque, o Thybri tuo genitor cum flumine sancto,~
17 8, 427| fulmen erat, toto genitor quae plurima caelo~
18 8, 583| volneret.» Haec genitor digressu dicta supremo~
19 9, 201| Non ita me genitor, bellis adsuetus Opheltes,~
20 9, 264| pocula, devicta genitor quae cepit Arisba,~
21 9, 272| Praeterea bis sex genitor lectissima matrum~
22 9, 583| insignis facie, genitor quem miserat Arcens,~
23 9, 630| Audiit et caeli Genitor de parte serena~
24 10, 45 | dura, per eversae, genitor, fumantia Troiae~
25 10, 417| Fata canens silvis genitor celarat Halaesum: ~
26 10, 466| Tum Genitor natum dictis adfatur amicis: ~
27 10, 668| Omnipotens genitor, tanton me crimine dignum~
28 10, 800| dum genitor nati parma protectus abiret,~
29 10, 833| Interea genitor Tiberini ad fluminis undam~
30 10, 848| quem genui? Tuane haec genitor per volnera servor,~
31 11, 161| restarem ut genitor. Troum socia arma secutum~
32 11, 727| Tyrrhenum genitor Tarchonem in proelia saeva~
33 12, 200| audiat haec genitor, qui foedera fulmine sancit. ~
34 12, 843| His actis aliud genitor secum ipse volutat~
35 12, 934| Anchises genitor), Dauni miserere senectae~
|