Lib. Ver.
1 1, 89 | Teucrorum ex oculis; ponto nox incubat atra. ~
2 1, 591| purpureum et laetos oculis adflarat honores: ~
3 1, 717| reginam petit haec oculis, haec pectore toto~
4 2, 68 | constitit atque oculis Phrygia agmina circumspexit: ~
5 2, 589| cum mihi se, non ante oculis tam clara, videndam~
6 2, 740| incertum; nec post oculis est reddita nostris. ~
7 4, 278| et procul in tenuem ex oculis evanuit auram. ~
8 4, 372| nec Saturnius haec oculis pater aspicit aequis. ~
9 4, 389| aegra fugit, seque ex oculis avertit et aufert,~
10 4, 661| Hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto~
11 5, 277| parte ferox, ardensque oculis, et sibila colla~
12 5, 438| corpore tela modo atque oculis vigilantibus exit. ~
13 5, 522| Hic oculis subito obicitur magnoque
14 6, 34 | perlegerent oculis, ni iam praemissus Achates~
15 6, 145| Ergo alte vestiga oculis, et rite repertum~
16 8, 81 | Ecce autem subitum atque oculis mirabile monstrum;~
17 8, 223| turbatumque oculis: fugit ilicet ocior Euro~
18 8, 254| prospectum eripiens oculis, glomeratque sub antro~
19 9, 110| Hic primum nova lux oculis offulsit et ingens~
20 9, 209| Iuppiter aut quicumque oculis haec aspicit aequis. ~
21 9, 658| et procul in tenuem ex oculis evanuit auram. ~
22 9, 703| tum Bitian ardentem oculis animisque frementem~
23 9, 731| Continuo nova lux oculis effulsit, et arma~
24 10, 516| omnia sunt oculis, mensae, quas advena primas~
25 10, 772| atque oculis spatium emensus, quantum
26 11, 726| observans oculis summo sedet altus Olympo: ~
27 11, 814| haud secus ex oculis se turbidus abstulit Arruns~
28 12, 3 | se signari oculis, ultro implacabilis ardet~
29 12, 102| scintillae absistunt, oculis micat acribus ignis: ~
30 12, 151| Non pugnam aspicere hanc oculis, non foedera possum. ~
31 12, 154| Vix ea, cum lacrimas oculis Iuturna profudit~
32 12, 920| sortitus fortunam oculis, et corpore toto~
33 12, 945| Ille, oculis postquam saevi monimenta
|