Lib. Ver.
1 1, 229| adloquitur Venus: «O qui res hominumque deumque~
2 1, 268| additur, (Ilus erat, dum res stetit Ilia regno),~
3 1, 450| Hoc primum in luco nova res oblata timorem~
4 1, 515| ardebant; sed res animos incognita turbat. ~
5 1, 526| parce pio generi, et propius res aspice nostras. ~
6 1, 563| Res dura et regni novitas me
7 2, 196| credita res, captique dolis lacrimisque
8 2, 322| Quo res summa, loco, Panthu? Quam
9 2, 709| quo res cumque cadent, unum et commune
10 2, 783| illic res laetae regnumque et regia
11 3, 1 | POSTQUAM res Asiae Priamique evertere
12 3, 54 | res Agamemnonias victriciaque
13 5, 638| vobis.» Iam tempus agi res,~
14 5, 690| Pater, et tenues Teucrum res eripe leto. ~
15 6, 267| pandere res alta terra et caligine mersas!~
16 7, 592| saevae nutu Iunonis eunt res,~
17 8, 100| aequavit, tum res inopes Euandrus habebat: ~
18 8, 471| res equidem Troiae victas aut
19 8, 626| Illic res Italas Romanorumque triumphos~
20 9, 320| dextra; nunc ipsa vocat res. ~
21 9, 723| fortuna loco, qui casus agat res,~
22 10, 14 | tum certare odiis, tum res rapuisse licebit. ~
23 10, 88 | Nosne tibi fluxas Phrygiae res vertere fundo~
24 10, 861| Rhaebe, diu, res siqua diu mortalibus ulla
25 11, 14 | Maxima res effecta, viri; timor omnis
26 12, 43 | Respice res bello varias; miserere parentis~
27 12, 148| cedere res Latio, Turnum et tua moenia
28 12, 203| quo res cumque cadent; nec me vis
|