Lib. Ver.
1 1, 261| fabor enim, quando haec te cura remordet,~
2 1, 646| omnis in Ascanio cari stat cura parentis. ~
3 1, 662| atrox Iuno, et sub noctem cura recursat. ~
4 1, 678| puer ire parat, mea maxima cura,~
5 1, 704| cura penum struere, et flammis
6 2, 595| aut quonam nostri tibi cura recessit? ~
7 2, 599| errant acies, et, ni mea cura resistat,~
8 3, 341| tamen puero est amissae cura parentis? ~
9 3, 476| cura deum, bis Pergameis erepte
10 3, 505| animis; maneat nostros ea cura nepotes.»~
11 4, 1 | regina gravi iamdudum saucia cura~
12 4, 5 | nec placidam membris dat cura quietem. ~
13 4, 379| is Superis labor est, ea cura quietos~
14 5, 804| Aeneae mihi cura tui. Cum Troia Achilles~
15 6, 654| armorumque fuit vivis, quae cura nitentis~
16 6, 691| tempora dinumerans» nec me mea cura fefellit. ~
17 7, 365| Quid tua sancta fides, quid cura antiqua tuorum~
18 7, 402| gratia, si iuris materni cura remordet,~
19 7, 443| Cura tibi divom effigies et templa
20 7, 487| imperiis soror omni Silvia cura~
21 8, 396| diva, mei? Similis si cura fuisset,~
22 9, 160| cura datur Messapo et moenia
23 9, 757| si continuo victorem ea cura subisset,~
24 10, 132| medios, Veneris iustissima cura,~
25 10, 217| neque enim membris dat cura quietem)~
26 10, 828| et cineri, siqua est ea cura, remitto. ~
27 12, 933| tangere cura potest, oro (fuit et tibi
|