Lib.  Ver.

 1   1,  627|             Quare agite, O tectis, iuvenes, succedite nostris. ~
 2   1,  638|  mediisque parant convivia tectis: ~
 3   1,  725|              Fit strepitus tectis, vocemque per ampla volutant~
 4   1,  730| soliti; tum facta silentia tectis: ~
 5   2,  451|    animi, regis succurrere tectis,~
 6   2,  461|                    eductam tectis, unde omnis Troia videri~
 7   2,  489|                Tum pavidae tectis matres ingentibus errant;~
 8   2,  771|               Quaerenti et tectis urbis sine fine furenti~
 9   3,  134|   focos arcemque attollere tectis. ~
10   4,  457|          Praeterea fuit in tectis de marmore templum~
11   5,  393| spolia illa tuis pendentia tectis?»~
12   6,  523| interea coniunx arma omnia tectis~
13   7,  77 |    totis Volcanum spargere tectis. ~
14   7,  336|  versare domos, tu verbera tectis~
15   7,  413|          sed fortuna fuit; tectis hic Turnus in altis~
16   7,  600|                 saepsit se tectis rerumque reliquit habenas. ~
17   7,  638|                 Hic galeam tectis trepidus rapit, ille frementis~
18   7,  812|                Illam omnis tectis agrisque effusa iuventus~
19  10,  5  |                  Considunt tectis bipatentibus, incipit ipse: ~
20  10,  758|                Di Iovis in tectis iram miserantur inanem~
21  11,  146|  postquam matres succedere tectis~
22  11,  213|                Iam vero in tectis, praedivitis urbe Latini,~
23  11,  462|          corripuit sese et tectis citus extulit altis. ~
24  11,  567|                  Non illum tectis ullae, non moenibus urbes~
25  12,  591|         volvitur ater odor tectis, tum murmure caeco~
26  12,  595|                  Regina ut tectis venientem prospicit hostem,~