Lib. Ver.
1 1, 198| O socii (neque enim ignari sumus
2 2, 387| O socii, qua prima» inquit «fortuna
3 3, 71 | deducunt socii navis et litora complent: ~
4 3, 129| hortantur socii: «Cretam proavosque petamus!»~
5 3, 240| aere cavo. Invadunt socii, et nova proelia temptant,~
6 3, 282| nudati socii; iuvat evasisse tot urbes~
7 3, 290| certatim socii feriunt mare et aequora
8 3, 408| Hunc socii morem sacrorum, hunc ipse
9 3, 454| quamvis increpitent socii, et vi cursus in altum~
10 3, 524| Italiam» laeto socii clamore salutant. ~
11 3, 532| Vela legunt socii et proras ad litora torquent. ~
12 3, 560| Eripite, O socii, pariterque insurgite remis!»~
13 3, 617| inmemores socii vasto Cyclopis in antro~
14 5, 100| Nec non et socii, quae cuique est copia,
15 5, 190| Hectorei socii, Troiae quos sorte suprema~
16 5, 778| Certatim socii feriunt mare et aequora
17 9, 54 | Clamore excipiunt socii fremituque sequuntur~
18 10, 299| effatus Tarchon, socii consurgere tonsis~
19 10, 369| Quo fugitis, socii? Per vos et fortia facta,~
20 10, 444| Haec ait, et socii cesserunt aequore iusso. ~
21 10, 505| oderit. At socii multo gemitu lacrimisque~
22 10, 738| Conclamant socii laetum paeana secuti. ~
23 10, 799| sustinuit. Socii magno clamore sequuntur,~
24 10, 841| At Lausum socii exanimem super arma ferebant~
25 11, 272| et socii amissi petierunt aethera
26 11, 865| Illum exspirantem socii atque extrema gementem~
|