Lib.  Ver.

 1   1,  207|          Durate, et vosmet rebus servate secundis.»~
 2   1,  452| adflictis melius confidere rebus. ~
 3   2,  350|      certa sequi, quae sit rebus fortuna videtis: ~
 4   3,  145|          quam fessis finem rebus ferat; unde laborum~
 5   4,  49 |    quantis attollet gloria rebus!~
 6   4,  290|       arma parent, et quae rebus sit causa novandis~
 7   4,  294|              tempora, quis rebus dexter modus.  Ocius omnes~
 8   4,  555|           carpebat somnos, rebus iam rite paratis. ~
 9   6,  91 |  aberit; cum tu supplex in rebus egenis~
10   6,  196| Tuque, O, dubiis ne defice rebus,~
11   6,  272|               Iuppiter, et rebus nox abstulit atra colorem. ~
12   7,  315|  moras tantis licet addere rebus,~
13   8,  151|     pectora, sunt animi et rebus spectata iuventus.»~
14   8,  306|     Exim se cuncti divinis rebus ad urbem~
15   9,  157|  laeti bene gestis corpora rebus~
16   9,  199|    socium summis adiungere rebus,~
17   9,  227|  consilium summis regni de rebus habebant,~
18   9,  278|   sine te quaeretur gloria rebus;~
19   9,  461|       iam sole infuso, iam rebus luce retectis~
20  10,  152|   humanis quae sit fiducia rebus~
21  10,  367|   suasit equos), unum quod rebus restat egenis,~
22  10,  502|          et servare modum, rebus sublata secundis!~
23  11,  335|     Consulite in medium et rebus succurrite fessis.»~
24  11,  445|    haec inter se dubiis de rebus agebant~
25  12,  643|       Exscindine domos (id rebus defuit unum)~