Lib. Ver.
1 2, 64 | circumfusa ruit, certantque inludere capto. ~
2 2, 250| Vertitur interea caelum et ruit oceano nox,~
3 2, 290| Hostis habet muros; ruit alto a culmine Troia. ~
4 2, 363| Urbs antiqua ruit, multos dominata per annos;~
5 3, 508| Sol ruit interea et montes umbrantur
6 3, 676| excitum ruit ad portus et litora complent. ~
7 4, 429| Quo ruit? Extremum hoc miserae det
8 4, 674| per medios ruit, ac morientem nomine clamat: ~
9 5, 695| ardua terrarum et campi; ruit aethere toto~
10 6, 539| Nox ruit, Aenea; nos flendo ducimus
11 7, 573| imponit regina manum. Ruit omnis in urbem~
12 8, 369| Nox ruit et fuscis tellurem amplectitur
13 9, 438| At Nisus ruit in medios solumque per omnis~
14 9, 474| nuntia Fama ruit matrisque adlabitur auris~
15 9, 695| Dardaniam ruit ad portam fratresque superbos. ~
16 10, 729| sic ruit in densos alacer Mezentius
17 11, 448| ecce ruit magnisque urbem terroribus
18 11, 625| nunc ruit ad terram scopulusque superiacit
19 12, 123| Tyrrhenusque ruit variis exercitus armis,~
20 12, 291| adverso proterret equo: ruit ille recedens~
21 12, 621| Quisve ruit tantus diversa clamor ab
22 12, 682| perque hostis, per tela ruit maestamque sororem~
23 12, 685| cum ruit avulsum vento, seu turbidus
24 12, 690| sic urbis ruit ad muros, ubi plurima fuso~
|