Lib.  Ver.

 1   2,  61 |      obtulerat, fidens animi atque in utrumque paratus,~
 2   2,  73 |    Quo gemitu conversi animi, compressus et omnis~
 3   2,  120|             obstipuere animi, gelidusque per ima cucurrit~
 4   2,  144|     tantorum, miserere animi non digna ferentis.»~
 5   2,  316|      cum sociis ardent animi; furor iraque mentem~
 6   2,  451|             Instaurati animi, regis succurrere tectis,~
 7   3,  260|     deriguit; cecidere animi, nec iam amplius armis,~
 8   4,  203|            Isque amens animi et rumore accensus amaro~
 9   4,  300|           Saevit inops animi, totamque incensa per urbem~
10   4,  529|         At non infelix animi Phoenissa, nec umquam~
11   5,  202|          Namque furens animi dum proram ad saxa suburguet~
12   5,  404|             Obstipuere animi:  tantorum ingentia septem~
13   8,  4  |       extemplo turbati animi, simul omne tumultu~
14   8,  151|          pectora, sunt animi et rebus spectata iuventus.»~
15   9,  246| Hic annis gravis atque animi maturus Aletes: ~
16   9,  498|     Hoc fletu concussi animi, maestusque per omnis~
17   9,  611|        debilitat vires animi mutatque vigorem: ~
18   9,  685|            et praeceps animi Tmarus et Mavortius Haemon~
19  10,  686|   continuit iuvenemque animi miserata repressit. ~
20  10,  898|             effera vis animi?» Contra Tyrrhenus, ut auras~
21  11,  300|      Ut primum placati animi et trepida ora quierunt,~
22  11,  417|            egregiusque animi, qui, nequid tale videret,~
23  11,  451|       Extemplo turbati animi concussaque vulgi~
24  12,  19 |            O praestans animi iuvenis, quantum ipse feroci~