Lib. Ver.
1 2, 413| gemitu atque ereptae virginis ira~
2 2, 575| Exarsere ignes animo; subit ira cadentem~
3 3, 215| pestis et ira deum Stygiis sese extulit
4 4, 178| Illam Terra parens, ira inritata deorum,~
5 5, 454| pugnam redit ac vim suscitat ira. ~
6 5, 706| dabat, vel quae portenderet ira~
7 5, 781| Iunonis gravis ira nec exsaturabile pectus~
8 6, 407| adgnoscas.» Tumida ex ira tum corda residunt. ~
9 7, 462| ira super: magno veluti cum
10 7, 508| rimanti, telum ira facit. Vocat agmina Tyrrhus,~
11 8, 230| infrendens. Ter totum fervidus ira~
12 8, 501| merita accendit Mezentius ira,~
13 9, 62 | ille asper et improbus ira~
14 9, 694| inceptum atque immani concitus ira~
15 9, 736| mortis fraternae fervidus ira~
16 9, 795| ira dare aut virtus patitur,
17 9, 798| refert, et mens exaestuat ira. ~
18 10, 742| subridens mixta Mezentius ira: ~
19 11, 233| admonet ira deum tumulique ante ora
20 11, 443| Drances potius, sive est haec ira deorum,~
21 12, 108| acuit Martem et se suscitat ira,~
22 12, 527| fluctuat ira intus, rumpuntur nescia
23 12, 946| hausit, furiis accensus et ira~
|