Lib.  Ver.

 1   1,  556|                       pontus habet Lybiae, nec spes iam restat
 2   2,  290|                       Hostis habet muros; ruit alto a culmine
 3   2,  584|    feminea in poena est, nec habet victoria laudem,~
 4   4,  521|                  curae numen habet iustumque memorque, precatur. ~
 5   4,  581|       Idem omnes simul ardor habet, rapiuntque ruuntque;~
 6   5,  156|              et nunc Pristis habet, nunc victam praeterit ingens~
 7   5,  549|                        agmen habet secum, cursusque instruxit
 8   6,  362|              Nunc me fluctus habet, versantque in litore venti. ~
 9   6,  566|    Gnosius haec Rhadamanthus habet, durissima regna,~
10   6,  577|                saevior intus habet sedem.  Tum Tartarus ipse~
11   6,  668|                         hunc habet, atque umeris exstantem
12   6,  670|    quae regio Anchisen, quis habet locus?  Illius ergo~
13   8,  168| frenaque bina meus quae nunc habet aurea Pallas. ~
14   9,  274|   insuper his campi quod rex habet ipse Latinus. ~
15   9,  491|      et funus lacerum tellus habet?  Hoc mihi de te,~
16  10,  260|  Iamque in conspectu Teucros habet et sua castra,~
17  10,  706|     occubat, ignarum Laurens habet ora Mimanta. ~
18  11,  92 |                       victor habet.  Tum maesta phalanx Teucrique
19  11,  357|               Quod si tantus habet mentes et pectora terror,~
20  11,  413|     funditus occidimus neque habet Fortuna regressum? ~
21  12,  282|          sic omnis amor unus habet decernere ferro. ~
22  12,  296|                          Hoc habet, haec melior magnis data