Lib.  Ver.

 1   2,  268|                              Tempus erat, quo prima quies mortalibus
 2   2,  324|   summa dies et ineluctabile tempus~
 3   2,  522|                              tempus eget, non, si ipse meus
 4   4,  433|                              tempus inane peto, requiem spatiumque
 5   4,  475|            decrevitque mori, tempus secum ipsa modumque~
 6   5,  638|     est» inquit «vobis.» Iam tempus agi res,~
 7   6,  37 |            Non hoc ista sibi tempus spectacula poscit;~
 8   6,  46 |                              tempus» ait; «deus, ecce, deus!»
 9   6,  537|    datum traherent per talia tempus;~
10   7,  511|          At saeva e speculis tempus dea nacta nocendi~
11   9,  12 |          Quid dubitas?  Nunc tempus equos, nunc poscere currus. ~
12   9,  395|          Nec longum in medio tempus, cum clamor ad auris~
13   9,  418| trepidant, it hasta Tago per tempus utrumque~
14  10,  11 | iustum pugnae, ne arcessite, tempus,~
15  10,  441|           Ut vidit socios:  «Tempus desistere pugnae;~
16  10,  467|  dies, breve et inreparabile tempus~
17  10,  503|                        Turno tempus erit, magno cum optaverit
18  10,  512|            esse suos, versis tempus succurrere Teucris. ~
19  11,  2  |      quamquam et sociis dare tempus humandis~
20  12,  96 |             hasta meos, nunc tempus adest:  te maximus Actor~
21  12,  156|             Non lacrumis hoc tempus,» ait Saturnia Iuno: ~