Lib.  Ver.

 1   1,  228|          tristior et lacrimis oculos suffusa nitentis~
 2   2,  8  |           temperet a lacrimis?  Et iam nox umida caelo~
 3   2,  145|                  His lacrimis vitam damus, et miserescimus
 4   2,  362| explicet, aut possit lacrimis aequare labores? ~
 5   2,  651|    Nos contra effusi lacrimis, coniunxque Creusa~
 6   3,  305|   et geminas, causam lacrimis, sacraverat aras. ~
 7   3,  492|   Hos ego digrediens lacrimis adfabar obortis: ~
 8   4,  30 |     Sic effata sinum lacrimis implevit obortis. ~
 9   4,  548|                   Tu lacrimis evicta meis, tu prima furentem~
10   4,  649|    conspexit, paulum lacrimis et mente morata,~
11   5,  173|                  nec lacrimis caruere genae, segnemque
12   6,  476|          prosequitur lacrimis longe, et miseratur euntem. ~
13   6,  867|  Tum pater Anchises, lacrimis ingressus obortis: ~
14   8,  384|            te potuit lacrimis Tithonia flectere coniunx. ~
15   9,  251|    amborum et voltum lacrimis atque ora rigabat. ~
16  11,  41 |   cuspidis Ausoniae, lacrimis ita fatur obortis. ~
17  11,  62 |  intersintque patris lacrimis, solacia luctus~
18  11,  191|  spargitur et tellus lacrimis, sparguntur et arma: ~
19  12,  64 |        Accepit vocem lacrimis Lavinia matris~
20  12,  72 |    Ne, quaeso, ne me lacrimis neve omine tanto~
21  12,  400|            concursu, lacrimis immobilis.  Ille retorto~