Lib.  Ver.

 1   1,  237| pollicitus, quae te, genitor, sententia vertit? ~
 2   1,  260|   magnanimum Aenean; neque me sententia vertit. ~
 3   1,  582|     Nate dea, quae nunc animo sententia surgit? ~
 4   2,  35 |       Capys, et quorum melior sententia menti,~
 5   3,  59 |      deum refero, et quae sit sententia posco. ~
 6   4,  287|        Haec alternanti potior sententia visa est: ~
 7   5,  748|    edocet, et quae nunc animo sententia constet. ~
 8   7,  611|      ubi certa sedet patribus sententia pugnae,~
 9   9,  191|    dubitem et quae nunc animo sententia surgat. ~
10   9,  220|       nec mea iam mutata loco sententia cedit: ~
11  10,  6  |     Caelicolae magni, quianam sententia vobis~
12  10,  240|      castris iungant, certast sententia Turno. ~
13  10,  608|      ut rebare, Venus, nec te sententia fallit,~
14  11,  21 |        impediat segnisve metu sententia tardet. ~
15  11,  222|     Multa simul contra variis sententia dictis~
16  11,  295|     audisti et quae sit magno sententia bello.»~
17  11,  314|     Nunc adeo quae sit dubiae sententia menti~
18  11,  551|      versanti subito vix haec sententia sedit. ~
19  12,  238|   Talibus incensa est iuvenum sententia dictis~